- nieoficjalnie
- przysłów. od nieoficjalny
Powiedzieć coś nieoficjalnie.
Słownik języka polskiego . 2013.
nieoficjalnie
Look at other dictionaries:
nieoficjalnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. nieoficjalny: Poinformować kogoś o czymś nieoficjalnie. Spotkać się z kimś nieoficjalnie. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kuchnia — Znać coś, wiedzieć o czymś, pokazać coś itp. od kuchni «znać coś, wiedzieć o czymś, pokazać coś itp. nieoficjalnie, od strony szczegółów nieujawnianych, nieznanych powszechnie»: Tu poznasz igrzyska od kuchni: od strony ciężkich treningów,… … Słownik frazeologiczny
cichy — cisi, cichszy 1. «mało słyszalny, niegłośny, niehałaśliwy» Cichy głos, śpiew, śmiech. Ciche dźwięki, kroki. przen. a) «nie zwracający na siebie uwagi otoczenia, skromny, małomówny, nieśmiały; skłonny do ustępstw, uległy, potulny, łagodny» Ciche,… … Słownik języka polskiego
drugi — drudzy 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 2» Drugi dzień wycieczki. Drugi marca a. drugiego marca. Drugie wydanie dzieła, książki. Robić co drugi raz a. po raz drugi. Ulicą przejechał samochód, za nim drugi, trzeci. ∆ Druga klasa… … Słownik języka polskiego
incognito — [wym. inkognito] «przysłówek oznaczający: nie dając się poznać, ukrywając swoje nazwisko; skrycie, tajnie, nieoficjalnie» Podróżować incognito. Żyć, przebywać gdzieś incognito. incognito w użyciu rzecz., n ndm «zatajenie swojej tożsamości;… … Słownik języka polskiego
kuchnia — ż I, DCMs. kuchniani; lm D. kuchniani (kuchniachen) 1. «pomieszczenie z piecem kuchennym lub odpowiednim urządzeniem do gotowania» Mała, ciasna kuchnia. Dwa pokoje z kuchnią. ∆ Ślepa kuchnia «kuchnia bez okna na zewnątrz» ◊ pot. Znać coś,… … Słownik języka polskiego
madziarski — madziarskiscy nieoficjalnie «węgierski» Ludowa kultura madziarska. ‹węg.› … Słownik języka polskiego
prywatnie — «nieurzędowo, nieoficjalnie, nie w ramach jakiejś instytucji, urzędu itp.; jako osoba prywatna» Przyjmować pacjentów prywatnie. Powiedzieć coś komuś prywatnie. Prywatnie to całkiem sympatyczny człowiek … Słownik języka polskiego
przebąkiwać — ndk VIIIb, przebąkiwaćkuję, przebąkiwaćkujesz, przebąkiwaćkuj, przebąkiwaćiwał rzad. przebąknąć dk Va, przebąkiwaćnę, przebąkiwaćniesz, przebąkiwaćnij, przebąkiwaćnął, przebąkiwaćnęła, przebąkiwaćnęli, przebąkiwaćnąwszy «mówić o czymś nieśmiało,… … Słownik języka polskiego
waletować — ndk IV, waletowaćtuję, waletowaćtujesz, waletowaćtuj, waletowaćował pot. «mieszkać nieoficjalnie (na waleta) w czyimś pokoju (zwykle w domu akademickim)» Waletował u kolegi w internacie … Słownik języka polskiego
