niepokoić

niepokoić
ndk VIa, \niepokoićoję, \niepokoićoisz, \niepokoićkój, \niepokoićił, \niepokoićojony
1. «wzbudzać, wywoływać niepokój, obawę»

Niepokoi mnie twoja beztroska.

2. «nie dawać spokoju»

Niepokoili go dłużnicy ciągłymi wizytami.

niepokoić się «być niespokojnym, odczuwać obawę, lęk»

Niepokoił się brakiem wiadomości.

Niepokoić się o kogoś.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • niepokoić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. VIIb, niepokoićoję, niepokoićoi, niepokoićkojony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować u kogoś niepokój, niepewność, obawę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ojca niepokoją złe wyniki syna w nauce …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • niepokoić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} odczuwać niepokój, obawę, niepewność; być niespokojnym z jakiegoś powodu; martwić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niepokoić się o chorą matkę, o wynik operacji. Zadzwoń, bo żona będzie się niepokoić. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • denerwować — ndk IV, denerwowaćwuję, denerwowaćwujesz, denerwowaćwuj, denerwowaćował, denerwowaćowany «działać na nerwy, wyprowadzać z równowagi; drażnić, niepokoić» Denerwuje kogoś hałas uliczny, krzyk dzieci, warkot motoru, atmosfera plotek. denerwować się… …   Słownik języka polskiego

  • kłopotać — ndk IX, kłopotaćoczę a. kłopotaćocę, kłopotaćoczesz, kłopotaćocz, kłopotaćotał rzad. «sprawiać komuś kłopot, niepokoić, trapić» Kłopotał kogoś swymi sprawami. kłopotać się «troszczyć się o coś, martwić się, niepokoić, trapić się czymś» O… …   Słownik języka polskiego

  • martwić — ndk VIa, martwićwię, martwićwisz, martw, martwićwił «wyrządzać przykrość, powodować smutek, zmartwienie, zgryzotę, przysparzać trosk, kłopotów; trapić, nękać, niepokoić, smucić» Martwić kogoś swoim postępowaniem. Martwi mnie stan jego zdrowia.… …   Słownik języka polskiego

  • spokój — m I, D. spokójkoju, blm 1. «stan równowagi psychicznej lub fizycznej; brak oznak zdenerwowania, niepokoju» Duchowy, filozoficzny, kamienny, olimpijski, pozorny, udany spokój. Spokój ducha, duszy, sumienia. Nakazać sobie spokój. Silić się na… …   Słownik języka polskiego

  • trapić — ndk VIa, trapićpię, trapićpisz, trap, trapićpił, trapićpiony książk. «wyrządzać komuś przykrość, dotkliwie dawać się odczuwać, dawać się we znaki; niepokoić, martwić, nękać, gnębić» Kogoś trapią choroby, zmartwienia. Kraj trapiły wojny. trapić… …   Słownik języka polskiego

  • truć — ndk Xa, truję, trujesz, truj, truł, truty 1. «wprowadzać do organizmu substancję wywołującą chorobę lub śmierć; zabijać za pomocą trucizny» Truć myszy strychniną. Trująca dawka narkotyku. przen. a) «dawać złe, niezdrowe jedzenie mogące spowodować …   Słownik języka polskiego

  • turbować — ndk IV, turbowaćbuję, turbowaćbujesz, turbowaćbuj, turbowaćował, turbowaćowany przestarz. «sprawiać kłopot; martwić, niepokoić kogoś» turbować się przestarz. «troszczyć się o coś, martwić się, trapić się czymś; niepokoić się» …   Słownik języka polskiego

  • spać — 1. Coś nie daje komuś spać «coś kogoś gnębi, martwi, coś nie daje komuś spokoju»: Za kratą wszystko ma inny rozmiar i choć lata idą, to odchodzą bez celu. A ja tego przyjąć nie mogę do swojej wiadomości. To mnie boli i spać nie daje. S. Łubiński …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”