- nieposłuszeństwo
- n III, Ms. \nieposłuszeństwowie, blm«brak posłuszeństwa, niewypełnianie rozkazów, niestosowanie się do nakazów, poleceń; krnąbrność»
Jawne nieposłuszeństwo.
Ponieść karę za nieposłuszeństwo.
Słownik języka polskiego . 2013.
nieposłuszeństwo
Look at other dictionaries:
nieposłuszeństwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. nieposłuszeństwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} niestosowanie się do poleceń; lekceważenie nakazów; niesforność, samowola : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieposłuszeństwo dziecka wobec rodziców. Okazać komuś nieposłuszeństwo.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
samowola — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} działanie wyłącznie według własnej woli, wbrew zakazom, bez pozwolenia; lekceważenie prawa; bezprawie, nieposłuszeństwo : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
karcić — ndk VIa, karcićcę, karcićcisz, karć, karcićcił, karcićcony «udzielać nagany; ganić, napominać, strofować, karać» Karcić rózgą, spojrzeniem. Karcić kogoś za niewłaściwe zachowanie, za nieposłuszeństwo. Karcący wzrok. karcić się rzad. strona… … Słownik języka polskiego
niesubordynacja — ż I, DCMs. niesubordynacjacji; blm «brak subordynacji, dyscypliny, karności; niepodporządkowanie się, nieposłuszeństwo, samowola» Niesubordynacja wśród podwładnych … Słownik języka polskiego
rozwścieczyć — dk VIb, rozwścieczyćczę, rozwścieczyćczysz, rozwścieczyćwściecz, rozwścieczyćczył, rozwścieczyćczony «doprowadzić kogoś do wściekłości; rozzłościć, rozgniewać, rozwścieklić» Nieposłuszeństwo syna rozwścieczyło go. Rozwścieczony niepowodzeniem.… … Słownik języka polskiego
skrzyczeć — dk VIIb, skrzyczećczę, skrzyczećczysz, skrzycz, skrzyczećczał, skrzyczećeli «nawymyślać komuś podniesionym głosem, krzycząc; złajać» Skrzyczał syna za nieposłuszeństwo … Słownik języka polskiego
swawola — ż I, DCMs. swawolali; lm D. swawolali 1. «dokazywanie, zabawa, figle, psoty» Dziecinne swawole. Paweł spokojny, nie wadził nikomu, Gaweł najdziksze wymyślał swawole. (Fredro) Jedzą, piją, lulki palą, tańce, hulanka, swawola. (Mickiewicz) 2.… … Słownik języka polskiego
upomnieć — dk VIIa, upomniećnę, upomniećnisz, upomniećnij, upomniećniał, upomniećnieli, upomniećniany upominać ndk I, upomniećam, upomniećasz, upomniećają, upomniećaj, upomniećał, upomniećany «zwrócić komuś uwagę, przywołać kogoś do porządku; przypomnieć… … Słownik języka polskiego
wkropić — dk VIa, wkropićpię, wkropićpisz, wkrop, wkropićpił, wkropićpiony wkrapiać ndk I, wkropićam, wkropićasz, wkropićają, wkropićaj, wkropićał, wkropićany 1. «kropiąc wpuścić, wprowadzić (jakiś płyn) w coś» 2. pot. tylko dk «zbić kogoś, dać komuś… … Słownik języka polskiego
wlać — dk Xb, wleję, wlejesz, wlej, wlał, wlali a. wleli, wlany wlewać ndk I, wlaćam, wlaćasz, wlaćają, wlaćaj, wlaćał, wlaćany 1. «lejąc ciecz wprowadzić ją do wnętrza czegoś» Wlać wodę do garnka. Wlać mleko do filiżanki. ◊ pot. Wlać coś w siebie, w… … Słownik języka polskiego
