nieprzerwanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. nieprzerwany w zn. 1.: Nieprzerwanie dążyć do czegoś, pracować.; w zn. 2.: Zabudowania ciągnęły się nieprzerwanie wzdłuż torów kolejowych. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gadać — 1. pot. Gadaj do lampy, do słupa «zwrot, którym mówiący daje do zrozumienia, że nie warto mówić do kogoś, kto nie reaguje, nie słucha» 2. pot. Gadaj zdrów «zwrot, którym mówiący daje do zrozumienia, że nie wierzy rozmówcy»: Gadaj zdrów! – zaśmiał … Słownik frazeologiczny
godzina — 1. Czarna godzina a) «okres największych trudności, nieszczęść, kłopotów, zwłaszcza materialnych»: Wpłacam pieniądze do banku, odkładam na czarną godzinę. Viva 18/2000. b) «ostatnie chwile, dni przed śmiercią własną lub kogoś bliskiego»: (...)… … Słownik frazeologiczny
ciągły — 1. «dziejący się, odbywający się, trwający stale, nieustannie; bezustanny, ustawiczny; stale się powtarzający, stały» Dźwięki ciągłe. Praca, produkcja ciągła. Ciągły ruch. Ciągłe podróże, zabawy. Ciągły ogień artyleryjski. Działanie,… … Słownik języka polskiego
non stop — «bez przerwy, bez zatrzymywania się; nieprzerwanie» Filmy wyświetlane non stop. Orkiestra grała non stop przez cały wieczór. Lokal czynny non stop całą dobę. Jechać non stop przez całą noc. non stop w funkcji przym. «trwający, odbywający się,… … Słownik języka polskiego
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
permanentny — książk. «nieprzerwanie trwający, ciągnący się bez przerwy; ustawiczny, trwały, ciągły» Permanentny deszcz. Permanentne narzekanie, biadolenie. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
pognać — dk I, pognaćam, pognaćasz, pognaćają, pognaćaj, pognaćał, pognaćany a. pogonić dk VIa, pognaćnię, pognaćnisz, pognaćgoń, pognaćnił, pognaćniony poganiać ndk I, pognaćam, pognaćasz, pognaćają, pognaćaj, pognaćał, pognaćany 1. «ponaglić kogoś, coś… … Słownik języka polskiego
pokład — m IV, D. u, Ms. pokładadzie; lm M. y 1. «stały pomost poziomy między burtami statku» Dolny, górny pokład. ∆ Pokład główny «wodoszczelny pokład, biegnący nieprzerwanie przez całą długość statku» ∆ Wszyscy na pokład! «wezwanie całej załogi statku… … Słownik języka polskiego
spać — ndk, śpię, śpisz, śpij, spał «być pogrążonym we śnie» Spać lekko, mocno, głęboko, smacznie. Spać twardym, ciężkim, kamiennym snem. Spać na wznak, na boku. Spać w łóżku, na łóżku. Iść, pójść spać. Kłaść, położyć kogoś spać. Komuś chce się spać … Słownik języka polskiego