- nieufnie
- «z niedowierzaniem; niedowierzająco, podejrzliwie»
Nieufnie przyjmować czyjeś rady, obietnice.
Odnosić się do kogoś nieufnie.
Słownik języka polskiego . 2013.
nieufnie
Look at other dictionaries:
nieufnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób nieufny; z niedowierzaniem, podejrzliwie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieufnie wchodził do starego domostwa. Rozmawiać z kimś nieufnie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Палкевич, Яцек — Яцек Палкевич Jacek Pałkiewicz Род деятельности: путешественник, исследователь, журналист, писатель Дата рождения: 2 июня 1942 … Википедия
drzwi — 1. Chodzić od drzwi do drzwi «żebrać»: Skarżyć się Bogu na głód będziemy mieć prawo dopiero wtedy, gdy wszyscy zaczniemy chodzić od drzwi do drzwi, prosząc o chleb (...). Z. Kossak, Pożoga. 2. Drzwi się gdzieś nie zamykają «gdzieś jest duży ruch … Słownik frazeologiczny
nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… … Słownik frazeologiczny
patrzeć — 1. Dobrze komuś z oczu patrzy «ktoś sprawia wrażenie dobrego, uczciwego człowieka»: Chłopcu można zaufać. Dobrze mu z oczu patrzy. K. Orłoś, Szklarz. 2. Jak się patrzy a) «świetny, doskonały»: Hipolit był żołnierzem jak się patrzy (...). S.… … Słownik frazeologiczny
krytycznie — krytycznieej przysłów. od krytyczny 1. «biorąc pod uwagę dodatnie i ujemne strony czegoś; z powątpiewaniem, nieufnie» Oceniać, przyjmować coś krytycznie. 2. «stosując metodę krytyki naukowej» Opracowane krytycznie dzieła zbiorowe … Słownik języka polskiego
łeb — m IV, D. łba, C. łbu, Ms. łbie; lm M. łby 1. «głowa zwierzęcia, szczególnie dużego» Łeb konia, krowy. ∆ Kocie łby «bruk ułożony z okrągłych, nietłuczonych kamieni» □ Koń ma duży łeb, niech się martwi. 2. «pogardliwie, rubasznie lub potocznie o… … Słownik języka polskiego
niedowiarek — m III, DB. niedowiarekrka, N. niedowiarekrkiem; lm M. te niedowiarekrki, ci niedowiarekrkowie, DB. niedowiarekrków 1. «z punktu widzenia jakiejś religii: człowiek powątpiewający o prawdach wiary, mający wątpliwości w wierze lub całkowicie… … Słownik języka polskiego
niedowierzająco — «z niedowierzaniem, nieufnie, podejrzliwie» Pytać niedowierzająco. Niedowierzająco kiwać, kręcić głową … Słownik języka polskiego
novum — n VI, blm «coś nowego, rzecz nowo wprowadzona; nowość» Wprowadzić pewne novum. Nieufnie odnosił się do jakiegokolwiek novum. Coś stanowi novum w jakiejś dziedzinie. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
