Niezrównany artysta.
Niezrównany gawędziarz.
Niezrównany wdzięk.
Niezrównany w tańcu.
Niezrównany jako towarzysz podróży.
Słownik języka polskiego . 2013.
niezrównany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niezrównanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} niemający sobie równych; taki, któremu nikt, nic nie dorówna; nadzwyczajny, doskonały, niezwykły : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niezrównany aktor, kucharz. Niezrównany urok starych uliczek.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bezkonkurencyjny — bezkonkurencyjnyni «nie obawiający się konkurencji, taki, któremu nikt nie może dorównać; doskonały, niezrównany» Bezkonkurencyjni zawodnicy. Bezkonkurencyjny towar, materiał. Był w zawodach bezkonkurencyjny … Słownik języka polskiego
bezprzykładny — «nie dający się z niczym porównać; wyjątkowy, niezwykły, niezrównany» Bezprzykładna odwaga, zuchwałość … Słownik języka polskiego
doskonały — doskonałyali, doskonałyalszy 1. «odznaczający się najwyższą jakością, mający wszelkie zalety, wolny od jakichkolwiek błędów, usterek, wad; najlepszy, wzorowy, niezrównany, wyborny, znakomity» Doskonały humor. Doskonała piękność. Doskonali aktorzy … Słownik języka polskiego
facecjonista — m odm. jak ż IV, CMs. facecjonistaiście; lm M. facecjonistaiści, DB. facecjonistatów 1. «człowiek skłonny do żartobliwych pomysłów, lubiący opowiadać facecje; żartowniś, dowcipniś» Niezrównany facecjonista. 2. lit. «autor facecji» Facecjoniści… … Słownik języka polskiego
mistrzowski — mistrzowskiscy «dotyczący mistrza, mistrzostwa; niezrównany, doskonały, kunsztowny, artystyczny» Dyplom, kurs, egzamin mistrzowski. Narada mistrzowska w fabryce. Kariera mistrzowska. Mecz, wyczyn mistrzowski. Mistrzowska gra na fortepianie. po… … Słownik języka polskiego
niedościgle — książk. «w sposób nie dający się osiągnąć, zdobyć, nieosiągalnie; w sposób niezrównany; niezwykle» Władać niedościgle szablą. Być niedościgle mądrym. Ktoś jest niedościgle biegły w jakiejś dziedzinie … Słownik języka polskiego
niedościgniony — niedoścignionynieni 1. «taki, któremu nie można dorównać, niezrównany; niemożliwy do osiągnięcia, do zdobycia, nieosiągalny» Niedościgniony mistrz. Niedościgniony wzór taktu. Być dla kogoś niedoścignionym ideałem. 2. książk. «nie dający się… … Słownik języka polskiego
nieporównany — nieporównanyni «nie mający sobie równego, jedyny w swoim rodzaju; doskonały, znakomity, niezrównany» Nieporównany gawędziarz, krytyk. Nieporównany talent pisarski. Tańczyć z nieporównaną gracją … Słownik języka polskiego
nieprześcigniony — nieprześcignionynieni «nie dający się prześcignąć, przewyższyć; doskonały, niezrównany» Nieprześcigniony mistrz, talent. Grał na pianinie w sposób nieprześcigniony … Słownik języka polskiego
