niezrównoważony

niezrównoważony
\niezrównoważonyżeni
«nie mający równowagi psychicznej; nieopanowany, zmienny; świadczący o takich cechach»

Niezrównoważony człowiek.

Niezrównoważony charakter.

Być niezrównoważonym.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • niezrównoważony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niezrównoważonyżeni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niepanujący nad sobą, pozbawiony równowagi psychicznej; nieopanowany, zmienny, nieobliczalny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś jest… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gorzej — Komuś zrobiło się, jest gorzej a) «czyjś stan zdrowia jest poważny»: Nie wyleżał przeziębienia i zrobiło mu się gorzej (...). Roz bezp 1996. b) żart. «ktoś zachowuje się jak człowiek niepoczytalny, niezrównoważony psychicznie»: (...) co on… …   Słownik frazeologiczny

  • narwaniec — m II, DB. narwaniecańca; lm M. narwaniecańcy, DB. narwaniecańców pot. «człowiek narwany, niezrównoważony; postrzeleniec» …   Słownik języka polskiego

  • narwany — narwanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. narwać (p.) narwany w użyciu przym. pot. «postępujący w sposób niezrównoważony, porywczy, nieobliczalny; postrzelony, zwariowany» Narwany zawodnik, gracz …   Słownik języka polskiego

  • nierówny — nierównyni 1. «nie mający równej powierzchni, pokryty wypukłościami lub wklęsłościami; niegładki» Nierówny teren, grunt. Nierówna ściana, droga. 2. «mający nieforemny, nieregularny kształt; krzywy, niesymetryczny» Nierówny szlaczek, deseń.… …   Słownik języka polskiego

  • niespełna — «wyraz towarzyszący określeniom miary, liczby, dotyczącym najczęściej czasu trwania czegoś (rzadziej odległości przestrzennej lub liczonych przedmiotów); uwydatnia przybliżony charakter tych określeń; nie całkiem, niezupełnie, prawie» Miał… …   Słownik języka polskiego

  • niespokojny — niespokojnyni, niespokojnyniejszy 1. «odznaczający się brakiem spokoju, będący w ciągłym ruchu, zmieniający ciągle pozycję, miejsce pobytu; ruchliwy, niezrównoważony» Niespokojny duch. Niespokojny charakter. To niespokojny człowiek. Po narkozie… …   Słownik języka polskiego

  • niestateczny — niestatecznyni 1. «nie będący statecznym; o statku, samolocie: nie mający właściwości wracania do stanu równowagi, z której został wytrącony; o samochodzie i innych pojazdach mechanicznych: źle trzymający się drogi» 2. przestarz. «niezrównoważony …   Słownik języka polskiego

  • postrzelony — postrzelonyleni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. postrzelić (p.) postrzelony, postrzelona w użyciu przym., pot. «postępujący w sposób niezrównoważony, porywczy; niepoczytalny, zbzikowany, narwany» To postrzelona dziewczyna, ma nieobliczalne… …   Słownik języka polskiego

  • świszczypała — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. świszczypałaale; lm MB. świszczypałały, D. świszczypałaał (także DB. świszczypałałów tylko o mężczyznach) żart. «człowiek niezrównoważony, niepoważny, niestateczny, lekkomyślny; lekkoduch, pędziwiatr, szaławiła» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”