- obelga
- ż III, CMs. \obelgaldze; lm D. obelg«ubliżenie komuś słowem, obraza; obraźliwe słowa, zniewaga»
Obrzucić kogoś obelgami.
Słownik języka polskiego . 2013.
Obrzucić kogoś obelgami.
Słownik języka polskiego . 2013.
obelga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. obelgaldze {{/stl 8}}{{stl 7}} czyjeś słowo (słowa), czasem też uczynek (uczynki), które bardzo obrażają, znieważają kogoś, ubliżają komuś; obraza, zniewaga; także: ubliżenie komuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Usłyszeć … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dyshonor — m IV, D. u, Ms. dyshonororze, blm «ujma dla honoru; zniewaga, obelga» Uważać coś sobie za dyshonor … Słownik języka polskiego
impertynencja — ż I, DCMs. impertynencjacji; lm D. impertynencjacji (impertynencjacyj) «obraźliwe słowa lub wyzywające zachowanie się wobec kogoś; niegrzeczność, zuchwalstwo, zniewaga, obelga» Mówić komuś impertynencje. Słuchać czyichś impertynencji. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
inwektywa — ż IV, CMs. inwektywawie; lm D. inwektywayw książk. «zarzut obrażający, zniewaga słowna, obelga» Rzucać na kogoś inwektywy. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
obelżywość — ż V, DCMs. obelżywośćści; lm MD. obelżywośćści rzad. «obelżywy charakter czegoś; rzadziej czyny lub słowa ubliżające; zniewaga, obelga» Obelżywość czyjegoś zachowania. Obrzucić kogoś obelżywościami … Słownik języka polskiego
obelżywy — obelżywywszy «będący obelgą; ubliżający, obraźliwy» Obelżywe plotki, słowa, wymysły. Obelżywy epitet, paszkwil. Obelżywe przezwisko … Słownik języka polskiego
zapluty — zaplutyuci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zapluć (p.) zapluty w użyciu przym. 1. pot. «brudny, zaniedbany; nędzny» Zapluty bar. Zapluty lichwiarz. Zapluty karzeł reakcji (obelga w żargonie propagandy komunistycznej). 2. pot. «nieprzyjemny,… … Słownik języka polskiego
abalga — ×ãbalga (l. obelga) sf. (1), abalgà (3b) Užv 1. rūpestis, vargas, keblumas: Dvaro gaspadinei yra didžia ãbalga, t. y. rūpestis su šeimyna, su gyvoliais J. Par daug maišų neimk, tik viena ãbalga, o nieko gero Vdk. 2. priekabė, dingstis: Kas… … Dictionary of the Lithuanian Language
ubeldas — ×ùbeldas (plg. l. obelga) sm. (1) gandas, žinia, girdas: Vaikis nenor ùbeldą paleisti, kad mergas apgavo J … Dictionary of the Lithuanian Language
inwektywa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. inwektywawie {{/stl 8}}{{stl 7}} zniesławiający, obrażający zarzut, obelga : {{/stl 7}}{{stl 10}}Posłużyć się inwektywami w polemice. Posłowie obrzucali się niewybrednymi inwektywami. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień