Obłupać jajka ugotowane na twardo.
Obłupywać orzechy.
Obłupać pień drzewa z kory.
Tynk obłupał się ze ściany.
Słownik języka polskiego . 2013.
obłupać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. obłupywać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obłupywać się – obłupać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ulegać obłupaniu; odpadać, odrywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obłupał się kawał tynku ze ściany. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obłupywać — → obłupać … Słownik języka polskiego
poobłupywać — dk VIIIa, poobłupywaćpuję, poobłupywaćpujesz, poobłupywaćpuj, poobłupywaćywał, poobłupywaćywany «obłupać wiele czegoś kolejno, obłupać coś w wielu miejscach» Poobłupywać orzechy ze skorup. Poobłupywać korę z drzew … Słownik języka polskiego
obłupić — dk VIa, obłupićpię, obłupićpisz, obłupićłup, obłupićpił, obłupićpiony rzad. obłupiać ndk I, obłupićam, obłupićasz, obłupićają, obłupićaj, obłupićał, obłupićany 1. → obłupać ◊ Obłupić kogoś ze skóry «wyzyskać kogoś pod względem materialnym, zabrać … Słownik języka polskiego
złuszczyć — dk VIb, złuszczyćczę, złuszczyćczysz, złuszcz, złuszczyćczył, złuszczyćczony złuszczać ndk I, złuszczyćam, złuszczyćasz, złuszczyćają, złuszczyćaj, złuszczyćał, złuszczyćany «obłupać z czegoś zewnętrzną warstwę, łuskę, korę; spowodować łuszczenie … Słownik języka polskiego
obłupiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obłupiaćam, obłupiaća, obłupiaćają, obłupiaćany {{/stl 8}}– obłupić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, obłupiaćpię, obłupiaćpi, obłupiaćpiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}to samo co … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obłupywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, obłupywaćpuję, obłupywaćpuje, obłupywaćany {{/stl 8}}– obłupać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, obłupywaćpię, obłupywaćpie, obłupywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} usuwać z czegoś po kawałku zewnętrzną powłokę, okrywę; obierać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
