obłupić

obłupić
dk VIa, \obłupićpię, \obłupićpisz, \obłupićłup, \obłupićpił, \obłupićpiony - rzad. obłupiać ndk I, \obłupićam, \obłupićasz, \obłupićają, \obłupićaj, \obłupićał, \obłupićany
1. → obłupać
◊ Obłupić kogoś ze skóry «wyzyskać kogoś pod względem materialnym, zabrać komuś znaczną sumę pieniędzy»
2. «obrabować, ograbić, obrać z pieniędzy, dobytku»

Obłupić kogoś doszczętnie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • obłupić — kogoś ze skóry zob. skóra 5 …   Słownik frazeologiczny

  • obłupiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obłupiaćam, obłupiaća, obłupiaćają, obłupiaćany {{/stl 8}}– obłupić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, obłupiaćpię, obłupiaćpi, obłupiaćpiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}to samo co …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • skóra — 1. Czuć, poczuć, wyczuć coś przez skórę «przeczuwać, przeczuć coś, mieć intuicję, że coś się stanie»: Pora oczekiwania – czuł to przez skórę – dobiegała końca. Nadchodził czas akcji. Andrzej Zbych, Stawka. 2. pot. Dać komuś w skórę «zbić kogoś,… …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”