obłupywać
Look at other dictionaries:
obłupywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, obłupywaćpuję, obłupywaćpuje, obłupywaćany {{/stl 8}}– obłupać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, obłupywaćpię, obłupywaćpie, obłupywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} usuwać z czegoś po kawałku zewnętrzną powłokę, okrywę; obierać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obłupywać się – obłupać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ulegać obłupaniu; odpadać, odrywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obłupał się kawał tynku ze ściany. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obłupać — dk IX, obłupaćpię, obłupaćpiesz, obłupaćłup, obłupaćał, obłupaćany obłupywać ndk VIIIa, obłupaćpuję, obłupaćpujesz, obłupaćpuj, obłupaćywał, obłupaćywany «obrać ze skorupy; pozbawić zewnętrznej powłoki» Obłupać jajka ugotowane na twardo.… … Słownik języka polskiego
łupić — ndk VIa, łupićpię, łupićpisz, łup, łupićpił, łupićpiony 1. «bezprawnie, siłą zabierać komuś mienie, rabować, grabić; ciągnąć z czegoś nadmierne zyski; odzierać kogoś z pieniędzy» Banda łupiła domy. Paskarze łupili biedaków. 2. przestarz.… … Słownik języka polskiego
łuszczyć — ndk VIb, łuszczyćczę, łuszczyćczysz, łuszcz, łuszczyćczył, łuszczyćczony 1. → łuskać 2. techn. «zdejmować z drewna korę wraz z łykiem; obłupywać, odzierać z kory» łuszczyć się «odpadać cienkimi warstwami, łuskami, odłupywać się» Skóra się łuszczy … Słownik języka polskiego
łuszczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, łuszczyćczę, łuszczyćczy, łuszczyćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}to samo co łuskać: Łuszczyć groch, nasiona czegoś. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obłupać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. obłupywać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obłupiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obłupiaćam, obłupiaća, obłupiaćają, obłupiaćany {{/stl 8}}– obłupić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, obłupiaćpię, obłupiaćpi, obłupiaćpiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}to samo co … Langenscheidt Polski wyjaśnień
