Obrotny sprzedawca.
Słownik języka polskiego . 2013.
obrotny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, obrotnyni, obrotnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} zaradny, sprytny, pomysłowy i energiczny w działaniu; przedsiębiorczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obrotny kupiec, właściciel lokalu. Nowa główna księgowa okazała się bardzo… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obrotny — Mieć obrotny język «umieć szybko i celnie ripostować»: No, jak na warszawiaka – myśli pan Kulik – to ten mały zanadto obrotnego języka nie ma. H. Ożogowska, Dziewczyna. Ktoś (jest) obrotny w języku, w gębie, w pysku zob. gęba 6 … Słownik frazeologiczny
obrotny — Sprytny i energiczny, zwłaszcza w interesach Eng. Smart and energetic, especially in business; having business acumen … Słownik Polskiego slangu
obrotny w gębie — Zuchwały lub bezczelny w sposobie mówienia Eng. Impudent, insolent, or brash … Słownik Polskiego slangu
język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje … Słownik frazeologiczny
gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… … Słownik frazeologiczny
pysk — (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z pyskiem zob. gęba 1. Ciemno, choć w pysk daj zob. ciemno. Drzeć pysk zob. gęba 3. Drzeć, rozedrzeć, wydrzeć (na kogoś) pysk; skoczyć, rzucić się, wyjechać (na kogoś) z pyskiem, doskakiwać do kogoś z… … Słownik frazeologiczny
człowiek — m III, DB. a, W. u a. (podniośle) człowiekecze, N. człowiekkiem; lm p. ludzie 1. «Homo sapiens, istota żywa z rodziny człowiekowatych, z rzędu naczelnych wyróżniająca się wśród innych najwyższym rozwojem psychiki i życia społecznego, jedyna… … Słownik języka polskiego
gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… … Słownik języka polskiego
giętki — giętkitcy, rzad. giętszy «dający się giąć, uginać, łatwo się gnący; gibki, elastyczny, sprężysty» Giętka gałąź, łodyga, leszczyna. Giętkie deski, druty, pręty. Giętki kręgosłup węża. ◊ Człowiek o giętkim karku, mający giętki kark «umiejący być… … Słownik języka polskiego
