Był obyty z bronią.
Marynarze obyci z morzem.
Był bardzo młody i mało obyty.
Słownik języka polskiego . 2013.
obyty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, obyci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oswojony z czymś, przyzwyczajony do czegoś; obeznany wskutek ciągłego stykania się, kontaktu z tym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Był obyty z wodą,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
człowiek — 1. Człowiek bez charakteru «człowiek o słabej woli»: Po każdym niespełnieniu wracałem do domu, przekonany, że jestem człowiekiem bez charakteru. S. Mrożek, Opowiadania II. 2. Człowiek bez jutra «człowiek niemający perspektyw, szans osiągnięcia… … Słownik frazeologiczny
bywały — bywałyali «taki, który dużo podróżował, przebywał gdzieś, znający świat; rzadziej: doświadczony, obyty» Był to człowiek bywały, wykształcony. Uchodził za bywałego w świecie, za granicą … Słownik języka polskiego
człowiek — m III, DB. a, W. u a. (podniośle) człowiekecze, N. człowiekkiem; lm p. ludzie 1. «Homo sapiens, istota żywa z rodziny człowiekowatych, z rzędu naczelnych wyróżniająca się wśród innych najwyższym rozwojem psychiki i życia społecznego, jedyna… … Słownik języka polskiego
kulturalny — kulturalnyni, kulturalnyniejszy 1. «odnoszący się do kultury, stanowiący składnik kultury, związany z kulturą» Placówka kulturalna. Działacz kulturalny. Wydarzenie kulturalne. Życie kulturalne. Centrum kulturalne. 2. «odznaczający się dużą… … Słownik języka polskiego
nieprzywykły — nieprzywykłykli «nie przyzwyczajony do czegoś, nie wdrożony do czegoś; nie obyty z czymś» Nieprzywykły do chłodu, zimna. Oczy nieprzywykłe do światła … Słownik języka polskiego
świat — m IV, D. a, C. u, Ms. świecie; lm M. y 1. «kula ziemska, Ziemia jako miejsce bytowania człowieka wraz ze wszystkim, co na niej istnieje; warunki tego bytowania, życie na Ziemi z wszelkimi jego przejawami» Życie na świecie. Podróżować, wędrować po … Słownik języka polskiego
światowiec — m II, DB. światowiecwca, W. światowiecwcze (światowiecwcu); lm M. światowiecwcy, DB. światowiecwców «człowiek światowy, obyty w towarzystwie; bywalec, salonowiec» Mieć maniery światowca … Słownik języka polskiego
światowy — światowywi 1. «odnoszący się do całego świata, wszystkich narodów i państw na ziemi; powszechny, międzynarodowy» Handel, rynek światowy. Gospodarka światowa. Literatura, prasa światowa. Rekord, rozgłos światowy. Polityka światowa. Wojna światowa … Słownik języka polskiego
wyrobiony — wyrobionybieni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. wyrobić (p.) wyrobiony w użyciu przym. «odznaczający się znajomością form towarzyskich; obyty» Być wyrobionym towarzysko … Słownik języka polskiego
