- wyrobiony
- \wyrobionybieniimiesł. przymiotnikowy bierny czas. wyrobić (p.)wyrobiony w użyciu przym. «odznaczający się znajomością form towarzyskich; obyty»
Być wyrobionym towarzysko.
Słownik języka polskiego . 2013.
wyrobiony
Look at other dictionaries:
wyrobiony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wyrobionybieni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który się starł, zniszczył przez długie lub niewłaściwe używanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyrobione łożysko. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
aktywista — m odm. jak ż IV, CMs. aktywistaiście; lm M. aktywistaiści, DB. aktywistatów 1. «najbardziej czynny, wyrobiony społecznie i politycznie, wyróżniający się członek jakiejś grupy społecznej, zespołu, organizacji itp., ten, kto należy do aktywu;… … Słownik języka polskiego
biegły — biegłygli, biegłyglejszy «mający dużą wprawę, doświadczenie w jakiejś dziedzinie, sprawny, wyrobiony» Biegły w czytaniu, w piśmie, w obcym języku. Był biegły w sprawach administracyjnych. ∆ Biegłe czytanie «czytanie płynne, potoczyste» biegły w… … Słownik języka polskiego
charakter — m IV, D. u, Ms. charaktererze; lm M. y 1. «właściwy danemu człowiekowi zespół względnie stałych podstawowych cech psychicznych, określających jego stosunek do rzeczywistości, motywację jego czynów i przyjmowany system wartości oraz wynikające… … Słownik języka polskiego
dziki — dzicy, dzikszy 1. «będący w stanie natury, w stanie pierwotnym» a) «o zwierzętach: nie oswojony, nie obłaskawiony, nie hodowany» Dziki mustang. Dzikie gęsi, kaczki, łabędzie. b) «o roślinach: nie uprawiany, nie hodowany» Dzikie wino, dzika mimoza … Słownik języka polskiego
kulturalnie — kulturalnieej 1. «pod względem kultury» Był wyrobiony kulturalnie. 2. «w sposób właściwy komuś kulturalnemu, wyrobionemu, obytemu towarzysko» Zachowywać się kulturalnie. Zabawić się kulturalnie … Słownik języka polskiego
muzycznie — przysłów. od muzyczny Ktoś muzycznie wyrobiony … Słownik języka polskiego
obyty — obyci 1. «obeznany, zżyty, oswojony z czymś; przyzwyczajony do czegoś» Był obyty z bronią. Marynarze obyci z morzem. 2. «umiejący się zachować, znaleźć w towarzystwie, towarzysko wyrobiony, mający dobre maniery» Był bardzo młody i mało obyty … Słownik języka polskiego
politycznie — przysłów. od polityczny Program ważny politycznie. Obywatel wyrobiony, uświadomiony politycznie … Słownik języka polskiego
praktyczny — praktycznyni, praktycznyniejszy 1. «oparty na praktyce, na doświadczeniu; przeznaczony do zastosowania w praktyce; stosowany» Rada, wskazówka, wiadomość praktyczna. Szkolenie praktyczne. Umiejętności praktyczne. Wiedza praktyczna. Mieć zmysł… … Słownik języka polskiego
