Słoneczny, jasny, złoty, czerwony, krwawy odblask.
Odblask płomieni, ogniska.
Odblask słońca w jeziorze.
Woda jaśniała odblaskiem księżyca.
Chronić oczy przed odblaskiem śniegu.
Słownik języka polskiego . 2013.
odblask — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} odbity od czegoś blask czegoś świecącego, odbite od gładkiej powierzchni światło; refleks świetny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odblask pożaru, słońca. Odblask świateł samochodowych w oknie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
błysk — m III, D. u, N. błyskkiem; lm M. i «nagłe, krótkie, silne światło, błyśnięcie; odblask światła» Błysk latarki, reflektora. Błyski pękających granatów. Błysk sierpa. przen. Złe, figlarne błyski w oczach … Słownik języka polskiego
brzask — m III, D. u, N. brzaskkiem; lm M. i 1. «jasność dzienna o słabym nasileniu wytworzona przez załamanie w powietrzu promieni słońca będącego pod widnokręgiem; świt» Brzask poranny. Brzask jutrzenki. Wyjść o (pierwszym) brzasku na polowanie. 2.… … Słownik języka polskiego
koci — «dotyczący kota, zwykle kota domowego; taki jak u kota» Koci krok, ogon. Kocie oczy. Kocia rodzina. Kocia zwinność. ∆ Kocie języki, łapki «kruche ciastka albo czekoladki, płaskie, o wydłużonym kształcie» ∆ Kocie łby «bruk z kamienia polnego» ∆… … Słownik języka polskiego
łuna — ż IV, CMs. łunanie; lm D. łun «odblask pożaru, świateł widoczny nad horyzontem (na niebie)» Łuna świateł. Niebo jaśnieje, płonie, goreje łuną albo od łuny. Łuna pali się, żarzy się, goreje, świeci … Słownik języka polskiego
odbicie — n I 1. rzecz. od odbić Odbicie wieka skrzyni. Odbicie piłki. Odbicie więźniów. Odbicie od brzegu. ∆ mat. Kąt odbicia «kąt między promieniem odbitym od granicy dwóch ośrodków i prostą prostopadłą do powierzchni rozdzielającej te ośrodki» 2. lm D.… … Słownik języka polskiego
odblaskowy — przym. od odblask Światło odblaskowe. ∆ techn. Światełka, światła, szkła odblaskowe «połyskujące szkiełka uformowane w pryzmaty umieszczane z tyłu pojazdu, mające właściwość odbijania świateł innego nadjeżdżającego pojazdu» … Słownik języka polskiego
odbłysk — m III, D. u, N. odbłyskkiem; lm M. i rzad. → odblask … Słownik języka polskiego
ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… … Słownik języka polskiego
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
