Oddzierać powoli opatrunek, plaster z rany.
Czapka z oddartym daszkiem.
Przyszyć oddartą kieszeń.
Słownik języka polskiego . 2013.
odedrzeć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}oddzierać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oddzierać — → odedrzeć … Słownik języka polskiego
oddzierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, oddzieraćam, oddzieraća, oddzieraćają, oddzieraćany {{/stl 8}}– odedrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, oddzieraćdrę, oddzieraćdrze, oddzieraćdrzyj, oddarł, oddarli, oddarty {{/stl 8}}{{stl 7}} drąc, szarpiąc,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
od- — 1. «przedrostek tworzący od czasowników czasowniki pochodne (a także inne wyrazy z nimi związane), uzupełniający znaczenie czasownika podstawowego» a) «oznaczający przeciwieństwo tego, co oznacza czasownik podstawowy lub pochodny poprzedzony… … Słownik języka polskiego
oddarcie — ↨ oddarcie się n I rzecz. od odedrzeć (się) … Słownik języka polskiego
ode- — «przedrostek odpowiadający znaczeniowo przedrostkowi od , stosowany w pewnych czasownikach pochodnych, w których przy przedrostku od wystąpiłyby niewygodne w wymowie zbiegi spółgłosek: dbr, ddrz, drw itp., np. odebrać (ale: odbierze), odedrzeć… … Słownik języka polskiego
oderwać — dk IX, oderwaćrwę, oderwaćrwiesz, oderwaćrwij, oderwaćrwał, oderwaćrwany odrywać ndk I, oderwaćam, oderwaćasz, oderwaćają, oderwaćaj, oderwaćał, oderwaćany 1. «ciągnąc lub szarpiąc odłączyć coś od jakiejś całości, urwać część czegoś; odedrzeć,… … Słownik języka polskiego
poodrywać — dk I, poodrywaćam, poodrywaćasz, poodrywaćają, poodrywaćaj, poodrywaćał, poodrywaćany «oderwać, odedrzeć wiele czegoś kolejno, jedno po drugim, oderwać coś w wielu miejscach» Poodrywać deski. poodrywać się «o większej liczbie czegoś: oderwać się» … Słownik języka polskiego
udrzeć — dk XI, udrę, udrzesz, udrzyj, udarł, udarty, udarłszy udzierać ndk I, udrzećam, udrzećasz, udrzećają, udrzećaj, udrzećał, udrzećany «szarpnąwszy urwać kawałek czegoś, drąc oddzielić coś od czegoś; odedrzeć, oderwać» Udrzeć strzęp gazety, kawałek… … Słownik języka polskiego
zadrzeć — dk XI, zadrzećdrę, zadrzećdrzesz, zadrzećdrzyj, zadrzećdarł, zadrzećdarty zadzierać ndk I, zadrzećam, zadrzećasz, zadrzećają, zadrzećaj, zadrzećał, zadrzećany 1. «zaczepiwszy czymś odedrzeć brzeg czegoś, oddzielić drobną część od całości;… … Słownik języka polskiego
