- odgałęzienie
- n I; lm D. \odgałęzienieeń«część oddzielająca się lub oddzielona od głównej linii czegoś; odnoga, bocznica»
Odgałęzienie rury, rzeki, kanału, drogi.
Odgałęzienie od głównego kabla.
Słownik języka polskiego . 2013.
odgałęzienie
Look at other dictionaries:
odgałęzienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. odgałęzienieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} odchodząca w bok, dalsza część czegoś wydłużonego; odnoga : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odgałęzienia nerwów. Odgałęzienie autostrady. Kanał z licznymi odgałęzieniami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odnoga — ż III, CMs. odnogaodze; lm D. odnoganóg 1. «podłużna część biegnąca w bok od jakiejś całości (np. pnia, drogi, narządu, przewodu, rzeki, łańcucha górskiego); odgałęzienie, ramię» Odnoga korytarza, labiryntu. Boczna odnoga arterii komunikacyjnej.… … Słownik języka polskiego
apofiza — ż IV, CMs. apofizazie; lm D. apofizafiz geol. «boczne odgałęzienie większej intruzji magmowej, wnikające w najbliższe skały» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
bocznica — ż II, DCMs. bocznicacy; lm D. bocznicaic 1. «boczna ulica, odnoga głównej drogi» Skręcić samochodem w bocznicę. Chodzić bocznicami. Mieszkać w cichej bocznicy. 2. «boczny tor kolejowy przeznaczony do specjalnego użytku, np. do ruchu towarowego… … Słownik języka polskiego
gałąź — ż V, DCMs. gałąźłęzi; lm M. gałąźłęzie, D. gałąźłęzi, N. gałąźłęziami a. gałąźłęźmi 1. «pęd wyrastający z pnia drzewa; konar, odrośl» Gałąź świerkowa. Rosochata gałąź. Gałąź dębu. Ułamać gałąź. Wiatr porusza gałęziami. ◊ Pójść na gałąź, skończyć… … Słownik języka polskiego
odrost — m IV, D. u, Ms. odrostoście; lm M. y 1. ogr. «pęd roślin drzewiastych, wyrastający głównie w dolnej części pnia lub z korzenia, np. po ścięciu drzewa» 2. łow. «odgałęzienie o długości ponad 2 cm w porożu jelenia, daniela i kozła» 3. roln.… … Słownik języka polskiego
ślepy — ślepi 1. «pozbawiony wzroku, nie mogący widzieć» Ślepe kocięta, szczenięta. Ślepy na jedno oko, na oba oczy. ∆ druk. Ślepy materiał (zecerski) → justunek ∆ ekon. Ślepy kosztorys «kosztorys stosowany przy przetargach, zawierający jedynie opis i… … Słownik języka polskiego
tor — I m IV, D. u, Ms. torze; lm M. y 1. «trasa, droga, po których porusza się jakieś ciało; droga, którą zakreśla w przestrzeni poruszający się obiekt, np. pocisk, pojazd kosmiczny; trajektoria» Tory planet. Tor światła. Tory elektronów wewnątrz… … Słownik języka polskiego
zatoka — ż III, CMs. zatokaoce; lm D. zatokaok 1. «część morza lub jeziora wcinająca się w ląd» Zatoka morska. Wpłynąć do zatoki. ∆ meteor. Zatoka niskiego ciśnienia «obszar obniżonego ciśnienia atmosferycznego, często stanowiący odgałęzienie niżu… … Słownik języka polskiego
odejście — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. odejścieejść {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. odejść. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} odgałęzienie w jakiejś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
