odmierzyć — Odmierzać słowa zob. słowo 7 … Słownik frazeologiczny
odmierzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odmierzaćam, odmierzaća, odmierzaćają, odmierzaćany {{/stl 8}}– odmierzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, odmierzaćrzę, odmierzaćrzy, odmierzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cyrklować — ndk IV, cyrklowaćluję, cyrklowaćlujesz, cyrklowaćluj, cyrklowaćował, cyrklowaćowany 1. pot. «starać się odmierzyć określoną ilość czegoś; starać się przybyć gdzieś o określonej porze, starać się utrafić w coś» Cyrklował, aby się nie spóźnić. 2.… … Słownik języka polskiego
miarka — ż III, CMs. miarkarce; lm D. miarkarek 1. «przyrząd do mierzenia; (mała) miara» Miarka stalowa, drewniana. Miarka centymetrowa, milimetrowa. Miarka składana. Odmierzyć wódkę blaszaną miarką. ∆ druk. Miarka drukarska «metalowa linijka z… … Słownik języka polskiego
milionowy — milionowywi 1. «będący częścią miliona» Odmierzyć jedną milionową metra. Milionowy klient. 2. «liczący, mający milion lub kilka milionów czegoś; bardzo liczny, niezliczony» Milionowe liczby. Milionowa armia. 3. «wynoszący, wart milion lub miliony … Słownik języka polskiego
namierzyć — dk VIb, namierzyćrzę, namierzyćrzysz, namierzyćmierz, namierzyćrzył, namierzyćrzony namierzać ndk I, namierzyćam, namierzyćasz, namierzyćają, namierzyćaj, namierzyćał, namierzyćany 1. zwykle dk «odmierzyć pewną ilość, mierząc uzyskać jakąś ilość» … Słownik języka polskiego
odliczyć — dk VIb, odliczyćczę, odliczyćczysz, odliczyćlicz, odliczyćczył, odliczyćczony odliczać ndk I, odliczyćam, odliczyćasz, odliczyćają, odliczyćaj, odliczyćał, odliczyćany 1. «odmierzyć, oddzielić część czegoś licząc poszczególne jednostki, cząstki»… … Słownik języka polskiego
odważyć — dk VIb, odważyćżę, odważyćżysz, odważyćważ, odważyćżył, odważyćżony odważać ndk I, odważyćam, odważyćasz, odważyćają, odważyćaj, odważyćał, odważyćany «odmierzyć za pomocą ważenia» Odważyć kartofle, mąkę, węgiel. Odważyć kilo jabłek. Odważony… … Słownik języka polskiego
utrafić — dk VIa, utrafićfię, utrafićfisz, utraf, utrafićfił, utrafićfiony 1. «dosięgnąć celu, nie chybić (strzelając, rzucając czymś); trafić» dziś zwykle we fraz. Utrafić w czyjąś czułą strunę «poruszyć sprawy, na które ktoś jest wrażliwy» ◊ Utrafić… … Słownik języka polskiego
wyliczyć — dk VIb, wyliczyćczę, wyliczyćczysz, wyliczyćlicz, wyliczyćczył, wyliczyćczony wyliczać ndk I, wyliczyćam, wyliczyćasz, wyliczyćają, wyliczyćaj, wyliczyćał, wyliczyćany 1. «wymienić, podać w pewnym porządku, w kolejności osoby, rzeczy, jakieś… … Słownik języka polskiego
