odparować

odparować
I
dk IV, \odparowaćruję, \odparowaćrujesz, \odparowaćruj, \odparowaćował, \odparowaćowany - odparowywać ndk VIIIa, \odparowaćowuję, \odparowaćowujesz, \odparowaćowuj, \odparowaćywał, \odparowaćywany
1. «pozbawić jakieś ciało substancji ciekłych przez zamienienie ich w parę»

Odparować roztwór, solankę, wodę.

2. «utracić części płynne przez parowanie»

Roztwór odparowuje.

3. «przemienić się w parę, wydzielić się z czegoś w postaci pary; wyparować»

Wilgoć odparowała.

II
dk IV, \odparowaćruję, \odparowaćrujesz, \odparowaćruj, \odparowaćował, \odparowaćowany - odparowywać ndk VIIIa, \odparowaćowuję, \odparowaćowujesz, \odparowaćowuj, \odparowaćywał, \odparowaćywany
1. «odbić cios, odeprzeć natarcie (zwłaszcza w szermierce)»

Odparować zręcznie cios przeciwnika.

2. «szybko i zdecydowanie odpowiedzieć; odciąć się»

Odparować zarzuty.

Odparować komuś zręcznie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • odparowywać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, odparowywaćowuję, odparowywaćowuje, odparowywaćany {{/stl 8}}– odparować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, odparowywaćruję, odparowywaćruje, odparowywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • cios — m IV, D. u, Ms. ciossie; lm M. y 1. «uderzenie, raz» Silny, śmiertelny cios. Cios włóczni. Cios w brzuch, w głowę, w szczękę. Grad ciosów spadł na kogoś. Zadać, wymierzyć komuś cios pięścią, nożem, siekierą. Odparować cios …   Słownik języka polskiego

  • nieodparty — «nie dający się odeprzeć, zwalczyć, odparować» Nieodparta armia. Nieodparta chęć, ochota. Nieodparty czar, urok. Nieodparta senność. Nieodparta argumentacja. Nieodparta siła przekonywania …   Słownik języka polskiego

  • odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… …   Słownik języka polskiego

  • sparować — dk IV, sparowaćruję, sparowaćrujesz, sparowaćruj, sparowaćował, sparowaćowany «odeprzeć, odbić cios, uderzenie przeciwnika; odparować» Sparować uderzenie, cięcie szablą …   Słownik języka polskiego

  • trafienie — n I 1. rzecz. od trafić. 2. lm D. trafienieeń «strzał, cios, rzut trafny» Mocne, silne, nokautujące trafienie. Zadać, odparować trafienie. Zasłaniać się przed trafieniami. 3. lm D. trafienieeń «trafnie wytypowana liczba w grze liczbowej» Wygrana… …   Słownik języka polskiego

  • wyparować — dk IV, wyparowaćruję, wyparowaćrujesz, wyparowaćruj, wyparowaćował, wyparowaćowany wyparowywać ndk VIIIa, wyparowaćowuję, wyparowaćowujesz, wyparowaćowuj, wyparowaćywał, wyparowaćywany 1. «o cieczach: zamienić się w parę, przejść w stan lotny,… …   Słownik języka polskiego

  • zbić — dk Xa, zbiję, zbijesz, zbij, zbił, zbity zbijać ndk I, zbićam, zbićasz, zbićają, zbićaj, zbićał, zbićany 1. «zrobić jakąś całość z poszczególnych elementów, zrobić coś z desek, belek itp. łącząc je za pomocą gwoździ» Zbić półkę, skrzynię. Zbić z… …   Słownik języka polskiego

  • odbijać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odbijaćam, odbijaća, odbijaćają, odbijaćany {{/stl 8}}– odbić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, odbijaćbiję, odbijaćbije, odbijaćbity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rzucając… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”