- odpuścić
- dk VIa, \odpuścićpuszczę, \odpuścićcisz, \odpuścićpuść, \odpuścićcił, \odpuścićpuszczony - odpuszczać ndk I, \odpuścićam, \odpuścićasz, \odpuścićają, \odpuścićaj, \odpuścićał, \odpuścićany1. techn. «ogrzać i następnie ostudzić metal w celu częściowego zmiękczenia (tj. zmniejszenia twardości i kruchości); odhartować»
Odpuszczać stal.
2. przestarz. «przebaczyć, darować; puścić w niepamięć»Odpuścić grzechy, winy.
◊ Boże odpuść! «zwrot używany w odniesieniu do czegoś lichego, marnego, godnego pożałowania, będącego do niczego»odpuścić się - odpuszczać się1. «zostać odpuszczonym, darowanym»2. «ulec odpuszczeniu, odhartowaniu»
Słownik języka polskiego . 2013.