- odrębnie
- «osobno, niezależnie, w sposób odmienny»
Odrębnie ująć zagadnienie.
Słownik języka polskiego . 2013.
odrębnie
Look at other dictionaries:
odrębnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zupełnie inaczej, w inny sposób; odmiennie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie zgadza się z nimi, interpretuje to odrębnie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osobno — «oddzielnie, odrębnie» Mieszkać osobno. Płacić osobno za każdego. Osobno poinformować kogoś o czymś … Słownik języka polskiego
samodzielnie — samodzielnieej 1. «bez niczyjej pomocy, bez niczyjego wpływu, niezależnie, niezawiśle» Robić coś, pracować samodzielnie. Żyć samodzielnie. 2. «odrębnie, samoistnie» Coś występuje samodzielnie … Słownik języka polskiego
samoistnie — «w oderwaniu od czegoś, odrębnie» Coś występuje samoistnie. Gruźlica krtani nie występuje samoistnie … Słownik języka polskiego
sektor — m IV, D. a, Ms. sektororze; lm M. y 1. «część, wycinek jakiejś przestrzeni, terenu» Sektor stadionu, widowni. 2. «część gospodarki narodowej traktowana odrębnie ze względu na określony typ własności środków produkcji» Sektor państwowy, prywatny,… … Słownik języka polskiego
się — 1. «zaimek zwrotny będący formą biernika, używany zwykle przy czasownikach, odpowiadający formie siebie lub będący formą dopełniacza, używany rzadko, tylko przy czasownikach zaprzeczonych» Widział się w lustrze. rzad. Nie widział się na tym… … Słownik języka polskiego
tetralogia — ż I, DCMs. tetralogiagii; lm D. tetralogiagii 1. lit. «cykl literacki złożony z czterech utworów, z których każdy stanowi zamkniętą całość, odrębnie zatytułowaną, powiązanych jednak ze sobą wspólnym tematem i zazwyczaj tytułem ogólnym» 2. lit. «w … Słownik języka polskiego
wolumin — m IV, D. u, Ms. woluminnie; lm M. y «jednostka introligatorska, biblioteczna, odrębnie zszyta i oprawiona, obejmująca całość dzieła, jego poszczególne części lub tomy» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
karczek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. karczekczka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}zdr. od rz. kark: Dziecko cały karczek miało w sińcach. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} odrębnie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osobno — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} oddzielnie, odrębnie, nie razem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spać osobno. Jadać posiłki osobno. Te książki zapakuj osobno. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
