samoistnie

samoistnie
«w oderwaniu od czegoś, odrębnie»

Coś występuje samoistnie.

Gruźlica krtani nie występuje samoistnie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • samoistnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób samoistny, bez zewnętrznych przyczyn; samo z siebie, samorzutnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapłon nastąpił samoistnie. Rozwijać się samoistnie.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozwiązywać się – rozwiązać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdejmować więzy z samego siebie, rozplątując je; uwalniać samego siebie z więzów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spętany jeniec zdołał się rozwiązać. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozkręcać się – rozkręcić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} samoistnie ulegać rozprostowaniu, będąc najpierw skręconym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Loki się jej rozkręciły. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • hemofilia — ż I, DCMs. hemofilialii, blm med. «dziedziczna choroba krwi, występująca tylko u mężczyzn, polegająca na zaburzeniu krzepnięcia krwi, cechująca się trudnymi do zahamowania krwawieniami powstającymi nawet przy drobnych urazach lub samoistnie;… …   Słownik języka polskiego

  • idealizm — m IV, D. u, Ms. idealizmzmie, blm 1. «bezkrytycyzm w stosunku do otoczenia, niedostrzeganie negatywnych stron życia, hołdowanie wzniosłym, lecz nierealnym ideałom; marzycielstwo» Kierować się idealizmem w stosunkach rodzinnych. 2. filoz.… …   Słownik języka polskiego

  • obsiać — dk Xb, obsiaćsieję, obsiaćsiejesz, obsiaćsiej, obsiaćsiał, obsiaćsiali a. obsiaćsieli, obsiaćsiany obsiewać ndk I, obsiaćam, obsiaćasz, obsiaćają, obsiaćaj, obsiaćał, obsiaćany «zasiać na całym polu, grządce itp.; posiać na skraju, po brzegach… …   Słownik języka polskiego

  • samodzielnie — samodzielnieej 1. «bez niczyjej pomocy, bez niczyjego wpływu, niezależnie, niezawiśle» Robić coś, pracować samodzielnie. Żyć samodzielnie. 2. «odrębnie, samoistnie» Coś występuje samodzielnie …   Słownik języka polskiego

  • samorzutny — samorzutnyni 1. «nie narzucony przez nikogo, wypływający z własnej inicjatywy; spontaniczny» Samorzutna owacja. Samorzutna akcja, pomoc. 2. «nie powodowany czynnikami zewnętrznymi, dokonujący się samoistnie» Samorzutny ruch cieczy. Samorzutny… …   Słownik języka polskiego

  • trans — m IV, D. u, Ms. transsie; lm M. y 1. «stan podobny do niepełnego snu, charakteryzujący się obniżoną świadomością, słabym kontaktem ze światem zewnętrznym, występujący pod wpływem hipnozy lub samoistnie jako reakcja histeryczna» Trans hipnotyczny …   Słownik języka polskiego

  • dołek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. dołekłka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niewielkie zagłębienie w ziemi, wykopane lub powstałe samoistnie; nieduży dół {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”