ogólnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., ogólnieej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powszechnie; przez wszystkich : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ogólnie obowiązujące prawo. Ogólnie akceptowane zasady. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
generalnie — «ogólnie, powszechnie; gruntownie, całkowicie» Rozstrzygnąć, załatwić coś generalnie … Słownik języka polskiego
utrzeć — dk XI, utrę, utrzesz, utrzyj, utarł, utarty, utarłszy ucierać ndk I, utrzećam, utrzećasz, utrzećają, utrzećaj, utrzećał, utrzećany 1. «rozdrobnić coś przez tarcie (np. na tarce); zmiażdżyć na drobne cząstki, rozetrzeć na masę przez tarcie» Utrzeć … Słownik języka polskiego
płynąć — 1. Płynąć pod prąd a) «przeciwstawiać się panującym zwyczajom, poglądom itp., opierać się czemuś»: Politycy bardzo rzadko płyną pod prąd opinii publicznej. Polityka 23/2000. b) «walczyć z przeciwnościami, pokonywać trudności»: Okazało się, że… … Słownik frazeologiczny
utrzeć — 1. Coś toczy się utartym torem «coś przebiega w sposób ogólnie znany, powszechnie przyjęty»: Euforia była prawie powszechna (...) lud był znowu spokojny, a w pałacach i „na urzędach” toczyły się utartym torem walki o władzę i niszczenie… … Słownik frazeologiczny
ucierać — 1. Coś toczy się utartym torem «coś przebiega w sposób ogólnie znany, powszechnie przyjęty»: Euforia była prawie powszechna (...) lud był znowu spokojny, a w pałacach i „na urzędach” toczyły się utartym torem walki o władzę i niszczenie… … Słownik frazeologiczny
ogół — m IV, D. u, Ms. ogóle, blm 1. «zespół przedmiotów, zjawisk tworzących pewną całość, będących jednego rodzaju, typu; zespół osób mających jakąś wspólną cechę, np. zawód, narodowość, zainteresowania» Ogół interesów, norm, zjawisk. Ogół czytelników … Słownik języka polskiego
potocznie — «w sposób potoczny, ogólnie przyjęty, spotykany; ogólnie, powszechnie, popularnie, na co dzień» Wyrazy używane potocznie … Słownik języka polskiego
rozpowszechniać — ndk I, rozpowszechniaćam, rozpowszechniaćasz, rozpowszechniaćają, rozpowszechniaćaj, rozpowszechniaćał, rozpowszechniaćany rozpowszechnić dk VIa, rozpowszechniaćnię, rozpowszechniaćnisz, rozpowszechniaćnij, rozpowszechniaćnił,… … Słownik języka polskiego
rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… … Słownik języka polskiego