okropny

okropny
\okropnyni, \okropnyniejszy
1. «taki, który budzi grozę, strach; przerażający, straszny, straszliwy; rozpaczliwy, beznadziejny»

Okropny widok.

Okropna scena śmierci.

Okropne położenie.

Czeka ich okropny los.

Przeżyć okropną noc.

Pogoda, że coś okropnego.

2. «ogromny, olbrzymi, bardzo intensywny (zwykle o czymś ocenianym ujemnie, dolegającym, dokuczliwym)»

Okropny ból głowy.

Okropny mróz.

Okropna trema.

3. «pozbawiony cech dodatnich; zły; brzydki, szpetny»

Mieć okropny charakter.

Okropny człowiek.

Okropny obraz.

Okropny przekład.

Grać najokropniejsze melodie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • okropny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, okropnyni, okropnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wzbudzający grozę, strach, przerażenie; straszny, straszliwy, przerażający, wstrząsający, rozpaczliwy : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Ponglisch — (poln.: Ponglisz; engl.: Ponglish) ist ein Kofferwort aus den Wörtern „polnisch” (polski bzw. polish) und „englisch” (english; vergleiche polnisch: angielski) und bezeichnet eine an die polnische Sprache angelehnte Mischsprache, die sich in… …   Deutsch Wikipedia

  • mucha — 1. pot. Ktoś ma muchy w nosie; mucha komuś siadła na nos; mucha kogoś ugryzła, ukąsiła «ktoś grymasi, kaprysi, złości się i dąsa bez powodu»: – Boję się, że mnie nie przyjmą. I co wtedy? – Dlaczego mieliby nie przyjąć? – Z byle jakich względów.… …   Słownik frazeologiczny

  • nosić — 1. Ktoś niewart, żeby go (święta) ziemia nosiła «o kimś bardzo złym, niegodnym istnienia»: (...) niewart, żeby go święta ziemia nosiła (...) za to, co zrobił matce. Roz tel 1996. 2. Największy, najgorszy itp. leń, łotr, oszust itp. jakiego… …   Słownik frazeologiczny

  • sumienie — 1. Brać, wziąć kogoś, coś na swoje sumienie «brać, wziąć, przyjmować, przyjąć za kogoś, za coś odpowiedzialność moralną»: Ale tak kapitan, jak i pierwszy mechanik, którzy dostatecznie przejrzeli przestępczą grę swego armatora, nie chcieli wziąć… …   Słownik frazeologiczny

  • babsztyl — m I, DB. a; lm M. e, DB. i a. ów «pogardliwie, z niechęcią o kobiecie» Okropny babsztyl …   Słownik języka polskiego

  • beznadziejny — beznadziejnyni 1. «nie dający nadziei na pomyślny wynik; rozpaczliwy» Beznadziejny stan chorego. Beznadziejna sprawa, sytuacja. Beznadziejne życie. 2. pot. «odznaczający się wielkim natężeniem; straszny, okropny (zwykle na określenie kogoś… …   Słownik języka polskiego

  • brzydal — m I, DB. a; lm M. e, DB. i a. ów «człowiek brzydki» Okropny brzydal z twego kolegi …   Słownik języka polskiego

  • dziki — dzicy, dzikszy 1. «będący w stanie natury, w stanie pierwotnym» a) «o zwierzętach: nie oswojony, nie obłaskawiony, nie hodowany» Dziki mustang. Dzikie gęsi, kaczki, łabędzie. b) «o roślinach: nie uprawiany, nie hodowany» Dzikie wino, dzika mimoza …   Słownik języka polskiego

  • fatalny — fatalnyni, fatalnyniejszy 1. «przynoszący niepowodzenie; zgubny, feralny, pechowy» Fatalny los. Fatalne następstwa, skutki. Fatalny błąd, przypadek, zbieg okoliczności. Fatalna liczba. 2. «niepomyślny, nieprzyjemny, bardzo zły, okropny» Fatalny… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”