- bezinteresownie
- \bezinteresownieejprzysłów. od bezinteresowny
Bezinteresownie się z kimś przyjaźnić.
Pomagać komuś bezinteresownie.
Słownik języka polskiego . 2013.
bezinteresownie
Look at other dictionaries:
bezinteresownie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., bezinteresownieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. bezinteresowny: Bezinteresownie wspomagać sieroty z domu dziecka. Bezinteresownie wesprzeć chlubną akcję. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
friko — pot. Za friko «za darmo»: – Czyli wszyscy wszystko robili za friko? – Tak, właśnie (...) nasi aktorzy, wszyscy, którzy (...) pracują przy tworzeniu naszych filmów, robią to bezinteresownie. TV talk 1999 … Słownik frazeologiczny
serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… … Słownik frazeologiczny
amator — m IV, DB. a, Ms. amatororze; lm M. amatororzy, DB. ów 1. «ten, kto zajmuje się czymś z upodobania, lubiący coś; miłośnik, zwolennik» Amator książek, polowania, gry w karty. żart. Amator blondynek. ◊ Amator kwaśnych jabłek «osoba o dziwnych… … Słownik języka polskiego
działać — ndk I, działaćam, działaćasz, działaćają, działaćaj, działaćał 1. «robić, tworzyć co, być czynnym, pracować, występować w jakiejś sprawie» Działać bezinteresownie, solidarnie, wspólnie. Działać ręka w rękę z kimś, na własną rękę. Działać w czyimś … Słownik języka polskiego
ideowo — «pod względem ideologicznym, ideologicznie; dla idei, z oddaniem, ofiarnie, bezinteresownie» Pracować ideowo. Wychowywać kogoś ideowo … Słownik języka polskiego
ideowy — ideowywi 1. «dotyczący idei, ideologii; ideologiczny» Postawa, świadomość ideowa. Kryzys ideowy. Wychowanie, zaangażowanie ideowe. Odznaczać się dojrzałością ideową. 2. «oddany, wierny jakiejś idei, walczący bezinteresownie o jej realizację»… … Słownik języka polskiego
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
serce — n I; lm D. serc 1. «mięśniowy narząd, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym; u człowieka, ssaków i ptaków ma kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze, i składa się z dwóch, całkowicie oddzielonych od… … Słownik języka polskiego
społecznica — ż II, DCMs. społecznicacy; lm D. społecznicanic «kobieta zajmująca się sprawami społecznymi, bezinteresownie pracująca dla dobra społeczeństwa; działaczka społeczna» … Słownik języka polskiego
