- opatrzyć
- dk VIb, \opatrzyćrzę, \opatrzyćrzysz, opatrz, \opatrzyćrzył, \opatrzyćrzony - opatrywać ndk VIIIa, \opatrzyćruję, \opatrzyćrujesz, \opatrzyćruj, \opatrzyćywał, \opatrzyćywany1. «wykonać zabiegi potrzebne do tego, żeby zapewnić czemuś dobre funkcjonowanie; naprawić, doprowadzić do porządku»
Opatrzyć maszyny, zamki u drzwi.
∆ Opatrzyć okna, dom itp. «uszczelnić, zatkać szczeliny, zabezpieczyć przed zimnem»2. «oczyścić ranę i założyć na nią opatrunek»Opatrzyć rannego.
Rana źle opatrzona nie goiła się.
3. «umieścić, zainstalować coś przy czymś, na czymś, wyposażyć w coś potrzebnego, niezbędnego»Okno opatrzono grubą kratą.
∆ Opatrzyć pieczęcią, stemplem, sygnaturą, podpisem, datą itp. «przyłożyć do dokumentu, pisma itp. pieczęć, stempel; złożyć podpis na czymś, oznaczyć coś pieczęcią, podpisem itp.»∆ Opatrzyć przedmową, wstępem, komentarzem, rycinami itp. «poprzedzić tekst przedmową, wstępem, przypiskiem itp.; umieścić w książce, w piśmie itp. miniatury, ryciny»∆ rel. Opatrzyć sakramentami «udzielić sakramentów umierającemu»opatrzyć się - opatrywać się częściej dk, pot. «stracić cechy niezwykłości, przestać się podobać; znudzić się; spowszednieć»Sukienka w kratę szybko się opatrzy.
Słownik języka polskiego . 2013.