- opiekunka
- ż III, CMs. \opiekunkance; lm D. \opiekunkanekforma ż. od opiekun
Czuła, troskliwa opiekunka.
Opiekunka dzieci.
Opiekunka zwierząt.
Słownik języka polskiego . 2013.
Czuła, troskliwa opiekunka.
Opiekunka dzieci.
Opiekunka zwierząt.
Słownik języka polskiego . 2013.
opiekunka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. opiekunkance; lm D. opiekunkanek {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta opiekun : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sumienna, odpowiedzialna opiekunka. Zatrudnić opiekunkę do dzieci. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cierpliwy — cierpliwywi, cierpliwywszy «znoszący ze spokojem przeciwności, przykrości, cierpienia; umiejący czekać; wytrwały, opanowany» Była najcierpliwszą opiekunką. ◊ Papier jest cierpliwy «pisać można wszystko, co się tylko komuś podoba, choćby rzeczy… … Słownik języka polskiego
dama — ż IV, CMs. damamie; lm D. dam 1. «kobieta wytworna, wyróżniająca się elegancją i znajomością konwenansów towarzyskich; także uprzejmie lub żartobliwie o kobiecie; dawniej: kobieta należąca do wyższego stanu» Światowa, wielka, wykwintna dama. Dama … Słownik języka polskiego
hamadriada — ż IV, CMs. hamadriadaadzie; lm D. hamadriadaad mit. gr. «nimfa, opiekunka drzewa» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
klasowy — przym. od klasa (zwykle w zn. 1 3) a) w zn. 1: ∆ Loteria klasowa «loteria podzielona na serie, w których ciągnienie odbywa się co pewien czas w każdej z nich; ilość i wielkość wygranych jest z góry ustalona» b) w zn. 2: Społeczeństwo klasowe.… … Słownik języka polskiego
niańka — ż III, CMs. niańkańce; lm D. niańkaniek «specjalna opiekunka dziecka; osoba niańcząca kogoś, opiekująca się kimś; piastunka» Niańka do małego dziecka … Słownik języka polskiego
pani — ż I, DCWMs. panini, B. paninią; lm D. pań 1. «kobieta» Starsza pani. Szykowna, wytworna pani. Była tu jakaś pani. 2. «forma grzecznościowa, używana przy zwracaniu się do kobiety lub w wypowiedziach o kobiecie, z którą się nie jest w stosunkach… … Słownik języka polskiego
towarzystwo — n III, Ms. towarzystwowie 1. blm «obecność czyjaś przy kimś, przebywanie z kimś, towarzyszenie komuś» Dotrzymać komuś towarzystwa. Unikać czyjegoś towarzystwa. Nie dbać o czyjeś towarzystwo. Przebywać, być w czyimś towarzystwie. Narzucać się… … Słownik języka polskiego
bajzelmama — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. bajzelmamamie {{/stl 8}}{{stl 7}} ironicznie, pogardliwie o właścicielce domu publicznego (bajzlu), będącej jednocześnie opiekunką pracujących w nim prostytutek {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bona — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. bonanie {{/stl 8}}{{stl 7}} dawniej: domowa opiekunka, wychowawczyni małych dzieci; niania <fr.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień