Była najcierpliwszą opiekunką.
Słownik języka polskiego . 2013.
cierpliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, cierpliwywi, cierpliwywszy {{/stl 8}}{{stl 7}} zachowujący spokój, równowagę wobec opóźnienia, zwłoki, trudności, przykrości, cierpień (zwłaszcza długotrwałych); niezrażający się trudnościami, wytrwały; opanowany,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cierpliwy — Papier jest cierpliwy zob. papier 4 … Słownik frazeologiczny
papier jest cierpliwy — {{/stl 13}}{{stl 7}} wszystko można napisać, nawet rzeczy nieprawdziwe lub krzywdzące : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niech sobie piszą nawet do samego Pana Boga, papier jest cierpliwy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
papier — 1. pot. Być na wariackich papierach; mieć wariackie papiery a) «mieć dokumenty stwierdzające ograniczoną poczytalność na skutek choroby psychicznej, być uznawanym za chorego psychicznie»: Justce wszystko wolno, bo była w zakładzie i ma „wariackie … Słownik frazeologiczny
Ą — (minuscule: ą) is a letter in the Polish, Kashubian, Lithuanian, Creek, Navajo, Western Apache, Chiricahua, Mescalero, Gwich in, Tutchone, and Elfdalian alphabets. It is formed from the letter a and an ogonek and usually denotes a nasal a sound.… … Wikipedia
Dź (digraph) — Dź or dź is a digraph of the Latin alphabet, formed from the letters D, Z, and an acute accent. It is used in Polish and the Sorbian languages and represents IPA2|d͡ʑ, the voiced alveolo palatal affricate. PolishIn Polish it is sometimes devoiced … Wikipedia
cierpliwie — cierpliwieej przysłów. od cierpliwy Czekać cierpliwie na kogoś, na coś. Słuchać kogoś cierpliwie. Znosić coś cierpliwie … Słownik języka polskiego
granica — ż II, DCMs. granicacy; lm D. granicaic 1. «linia zamykająca lub oddzielająca pewien określony obszar; kontur, zarys; linia oddzielająca terytorium jednego państwa od innych» Granica parceli, wsi, miasta, województwa. Granica zasięgu… … Słownik języka polskiego
papier — m IV, D. u, Ms. papiererze; lm M. y 1. «materiał w postaci wstęgi lub arkuszy otrzymywany w wyniku procesu produkcyjnego z włókien, głównie roślinnych, z odpowiednimi dodatkami» Papier pakowy, listowy, rysunkowy, afiszowy, nutowy, maszynowy,… … Słownik języka polskiego
szperacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) 1. «ten, kto lubi szperać, robić poszukiwania, zwłaszcza naukowe, w bibliotekach, archiwach itp.» Cierpliwy, pilny, uważny szperacz. 2. lm B.=M. łow. «pies myśliwski używany do tropienia zwierzyny» 3. wojsk.… … Słownik języka polskiego
