opróżnić
Look at other dictionaries:
opróżniać się – opróżnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się pustym; pustoszeć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szklanki powoli opróżniały się. Przed Koluszkami przedział opróżnił się. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opróżniać — ndk I, opróżniaćam, opróżniaćasz, opróżniaćają, opróżniaćaj, opróżniaćał, opróżniaćany opróżnić dk VIa, opróżniaćnię, opróżniaćnisz, opróżniaćnij, opróżniaćnił, opróżniaćniony «czynić próżnym, pustym; usuwać coś z czegoś, usuwać ludzi (np. z… … Słownik języka polskiego
opróżniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, opróżniaćam, opróżniaća, opróżniaćają, opróżniaćany {{/stl 8}}– opróżnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, opróżniaćnię, opróżniaćni, opróżniaćnij, opróżniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że coś (np. plac, lokal … Langenscheidt Polski wyjaśnień
butelka — ż III, CMs. butelkalce; lm D. butelkalek «naczynie, zwykle szklane, z wąską szyjką i małym otworem, używane do przechowywania płynów; także płyn wypełniający to naczynie» Pękata, płaska, smukła butelka. Litrowa, półlitrowa butelka. Butelka piwa,… … Słownik języka polskiego
kieszeń — ż V, DCMs. kieszeńeni; lm M. kieszeńenie, D. kieszeńeni 1. «kawałek jakiegoś materiału na ubraniu, plecaku, torebce przyszyty z trzech stron, tworzący wgłębienie lub rodzaj woreczka wszytego w ubranie, plecak, torebkę, służącego do schowania… … Słownik języka polskiego
opróżnienie — ↨ opróżnienie się n I rzecz. od opróżnić (się) … Słownik języka polskiego
pospuszczać — dk I, pospuszczaćam, pospuszczaćasz, pospuszczaćają, pospuszczaćaj, pospuszczaćał, pospuszczaćany 1. «zsunąć pewną liczbę czegoś z góry na dół; poopuszczać; pozniżać, poschylać» Pospuszczać rolety w oknach. Pospuszczać szalupy na morze. Siedząc… … Słownik języka polskiego
rozładować — dk IV, rozładowaćduję, rozładowaćdujesz, rozładowaćduj, rozładowaćował, rozładowaćowany rozładowywać ndk VIIIa, rozładowaćowuję, rozładowaćowujesz, rozładowaćowuj, rozładowaćywał, rozładowaćywany 1. «pozbawić coś ładunku, opróżnić coś z ładunku;… … Słownik języka polskiego
rozpakować — dk IV, rozpakowaćkuję, rozpakowaćkujesz, rozpakowaćkuj, rozpakowaćował, rozpakowaćowany rozpakowywać ndk VIIIa, rozpakowaćowuję, rozpakowaćowujesz, rozpakowaćowuj, rozpakowaćywał, rozpakowaćywany «zdjąć opakowanie z czegoś, wyjąć coś z opakowania … Słownik języka polskiego
wyczerpać — dk IX, wyczerpaćpię, wyczerpaćpiesz, wyczerpaćczerp, wyczerpaćał, wyczerpaćany wyczerpywać ndk VIIIa, wyczerpaćpuję, wyczerpaćpujesz, wyczerpaćpuj, wyczerpaćywał, wyczerpaćywany 1. «czerpiąc czymś wybrać, wydobyć do końca płyn lub ciało sypkie»… … Słownik języka polskiego
