rozpakować

rozpakować
dk IV, \rozpakowaćkuję, \rozpakowaćkujesz, \rozpakowaćkuj, \rozpakowaćował, \rozpakowaćowany - rozpakowywać ndk VIIIa, \rozpakowaćowuję, \rozpakowaćowujesz, \rozpakowaćowuj, \rozpakowaćywał, \rozpakowaćywany
«zdjąć opakowanie z czegoś, wyjąć coś z opakowania, z walizki, z kufra; opróżnić walizkę, kufer itp., wyjmując zapakowane w nich przedmioty»

Rozpakować walizkę.

Rozpakować rzeczy.

rozpakować się - rozpakowywać się «wyjąć z opakowania swoje rzeczy po podróży, przeprowadzce itp.»

Rozpakować się po przyjeździe na wczasy.

Tydzień rozpakowywał się po przeprowadzce.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • rozpakowywać się – rozpakować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wyjmować własne rzeczy z opakowań, w których były przewożone lub przechowywane : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozpakowywać się w nowym miejscu. Jeszcze nie rozpakował się po podróży. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozpakowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, rozpakowywaćowuję, rozpakowywaćowuje, rozpakowywaćany {{/stl 8}}– rozpakować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, rozpakowywaćkuję, rozpakowywaćkuje, rozpakowywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …   Słownik frazeologiczny

  • odpieczętować — dk IV, odpieczętowaćtuję, odpieczętowaćtujesz, odpieczętowaćtuj, odpieczętowaćował, odpieczętowaćowany odpieczętowywać ndk VIIIa, odpieczętowaćowuję, odpieczętowaćowujesz, odpieczętowaćowuj, odpieczętowaćywał, odpieczętowaćywany «otworzyć,… …   Słownik języka polskiego

  • paczka — ż III, CMs. paczkaczce; lm D. paczkaczek 1. «pewna ilość czegoś, pewna liczba jakichś przedmiotów razem zawiniętych w papier, przewiązanych sznurkiem; pakunek, zawiniątko» Paczka żywnościowa. Paczka z książkami, ze słodyczami, z ubraniem.… …   Słownik języka polskiego

  • pudło — I n III, Ms. pudłodle; lm D. pudłodeł 1. «bardzo duże pudełko» Pudło tekturowe, blaszane, z dykty. Pudło na kapelusze, na tort. Rozpakować pudło. ∆ muz. Pudło rezonansowe «drewniana część składowa wielu instrumentów, wzmacniająca dźwięk;… …   Słownik języka polskiego

  • rozedrzeć — dk XI, rozedrzećdrę, rozedrzećdrzesz, rozedrzećdrzyj, rozdarł, rozdarty, rozdarłszy rozdzierać ndk I, rozedrzećam, rozedrzećasz, rozedrzećają, rozedrzećaj, rozedrzećał, rozedrzećany «drąc rozdzielić coś na dwie lub więcej części, zrobić w czymś… …   Słownik języka polskiego

  • rozładować — dk IV, rozładowaćduję, rozładowaćdujesz, rozładowaćduj, rozładowaćował, rozładowaćowany rozładowywać ndk VIIIa, rozładowaćowuję, rozładowaćowujesz, rozładowaćowuj, rozładowaćywał, rozładowaćywany 1. «pozbawić coś ładunku, opróżnić coś z ładunku;… …   Słownik języka polskiego

  • rozpieczętować — dk IV, rozpieczętowaćtuję, rozpieczętowaćtujesz, rozpieczętowaćtuj, rozpieczętowaćował, rozpieczętowaćowany rozpieczętowywać ndk VIIIa, rozpieczętowaćowuję, rozpieczętowaćowujesz, rozpieczętowaćowuj, rozpieczętowaćywał, rozpieczętowaćywany… …   Słownik języka polskiego

  • manatki — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. manatkitków, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} rzeczy osobiste, ubrania spakowane do podróży; manele, bagaż : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pakować, rozpakować, zabrać swoje manatki. Zbieraj manatki i wynoś się! <wł. z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”