osadzić

osadzić
dk VIa, \osadzićdzę, \osadzićdzisz, osadź, \osadzićdził, \osadzićony - osadzać ndk I, \osadzićam, \osadzićasz, \osadzićają, \osadzićaj, \osadzićał, \osadzićany
1. «osiedlić kogoś gdzieś; ulokować, umieścić»

Kilkaset rodzin osadzono na nowych terenach.

∆ Osadzić rój «umieścić rój pszczół w ulu»
∆ Osadzić kogoś w areszcie, więzieniu itp. «zamknąć kogoś w areszcie, więzieniu itp.»
2. «o wodzie, wietrze itp. siłach natury: nanieść coś powodując powstawanie pokładów, osadów itp.»

Rzeka osadza iły.

Wiatr osadza kurz na drzewach.

3. częściej dk «przytwierdzić do czegoś, umocować coś w czymś, na czymś; zamontować, oprawić»

Osadzić siekierę, łopatę.

4. częściej dk «nagle, gwałtownie zatrzymać»

Osadził konia w miejscu.

przen. «dać komuś nauczkę, zahamować czyjeś zapędy»

Próbował coś powiedzieć, ale z miejsca go osadzono.

5. częściej dk «umiejscowić, zlokalizować»

Autor osadził bohaterów w znanych realiach.

6. chem. «wydzielić z roztworu jakąś substancję w postaci osadu przez dodanie odpowiedniego odczynnika; strącić, wytrącić»
osadzić się - osadzać się
1. «obrać sobie siedzibę; osiedlić się, ulokować się»
2. «zebrać się w postaci osadu»
3. «o koniach: zatrzymać się nagle, gwałtownie»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • osadzić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}osadzać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}osadzić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gwałtownie zatrzymać :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • osądzić — dk VIa, osądzićdzę, osądzićdzisz, osądź, osądzićony osądzać ndk I, osądzićam, osądzićasz, osądzićają, osądzićaj, osądzićał, osądzićany 1. «rozpatrzyć sprawę i wydać wyrok; skazać wyrokiem sądu» Sędziowie przysięgli osądzili go zgodnie z prawem.… …   Słownik języka polskiego

  • osadzić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}osadzać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}osadzić się II {{/stl 13}}{{stl 33}} gwałtownie zatrzymać się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Konie osadziły się przed bramą. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • osadzać się – osadzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osiedlać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przybysze osadzali się w opuszczonych gospodarstwach. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} tworzyć osad : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • osadzać — → osadzić …   Słownik języka polskiego

  • osadzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, osadzaćam, osadzaća, osadzaćają, osadzaćany {{/stl 8}}– osadzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, osadzaćdzę, osadzaćdzi, osadź, osadzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osiedlać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • osądzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, osądzaćam, osądzaća, osądzaćają, osądzaćany {{/stl 8}}– osądzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, osądzaćdzę, osądzaćdzi, osądź, osądzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Schutzstaffel — SS redirects here. For other uses, see SS (disambiguation). SS Schutzstaffel SS insignia …   Wikipedia

  • areszt — m IV, D. u, Ms. aresztszcie; lm M. y 1. «pozbawienie kogoś wolności osobistej przez zamknięcie pod strażą; aresztowanie» Areszt policyjny, sądowy. Karać aresztem. Skazać na areszt. Otrzymać miesiąc ścisłego aresztu. ∆ Areszt domowy «areszt przez… …   Słownik języka polskiego

  • aresztować — dk a. ndk IV, aresztowaćtuję, aresztowaćtujesz, aresztowaćtuj, aresztowaćował, aresztowaćowany 1. «pozbawić (pozbawiać) wolności osobistej, osadzić (osadzać) w areszcie; uwięzić (więzić)» Aresztować kogoś za coś, na czyjeś polecenie. Aresztować… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”