- padlina
- ż IV, CMs. \padlinanie, blm«rozkładające się ciało zdechłego zwierzęcia; mięso zdechłego zwierzęcia»
Padlina końska.
Sępy żywią się padliną.
Słownik języka polskiego . 2013.
Padlina końska.
Sępy żywią się padliną.
Słownik języka polskiego . 2013.
Padlina — (Амстердам,Нидерланды) Категория отеля: Адрес: Plantagekade 30, Амстердам центр города, 1 … Каталог отелей
padlina — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. padlinanie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} ciało zdechłego lub zabitego zwierzęcia; rozkładające się zwłoki zwierzęcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Hiena żywi się padliną. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
padlina — Mięso (lub produkt mięsny) nieapetycznie wygląające lub zepsute Eng. Any edible but unappetizing or rotten animal meat or meat by product … Słownik Polskiego slangu
Banca dello Stato del Cantone Ticino — Tessiner Kantonalbank Rechtsform Öffentlichrechtliche Anstalt … Deutsch Wikipedia
diabeł — m IV, DB. diabełbła, C. diabełbłu, Ms. diabełble; lm M. te diabełbły, ci diabełbli, DB. diabełbłów «w judaizmie i chrześcijaństwie: anioł upadły, strącony przez Boga do piekieł, kuszący ludzi do grzechu; zły duch, szatan, czart» Czysty, istny,… … Słownik języka polskiego
drapieżny — drapieżnyni, drapieżnyniejszy 1. «o zwierzętach: napadający na inne zwierzęta; żywiący się mięsem zwierząt» Drapieżne ryby, ptactwo. Drapieżne zwierzęta. ∆ zool. Ptaki drapieżne «Accipitres, Falconiformes, rząd ptaków różnej wielkości, o mocnym… … Słownik języka polskiego
kondor — m IV, DB. a, Ms. kondororze; lm M. y «wielki, drapieżny ptak z rodziny ścierwników żywiący się głównie padliną, występuje w kilku gatunkach; najbardziej znany kondor olbrzymi ma czarne upierzenie, szyję otoczoną kryzą białych, puszystych piór i… … Słownik języka polskiego
omarlica — ż II, DCMs. omarlicacy; lm D. omarlicaic zool. «Silpha, chrząszcz z rodziny o tej samej nazwie, o ciele szerokim, nieco spłaszczonym, ubarwionym na ogół czarno, występujący w dwustu pięćdziesięciu gatunkach, z których większość żywi się padliną;… … Słownik języka polskiego
orłosęp — m IV, DB. a, Ms. orłosęppie; lm M. y zool. «Gypaëtus, ptak drapieżny z rodziny sokołów; najbardziej znanym gatunkiem jest orłosęp brodaty, mający u nasady dzioba pęk czarnych piór tworzących brodę; zamieszkuje wysokie góry południowej Europy i… … Słownik języka polskiego
padlinożerca — m odm. jak ż II, DCMs. padlinożercacy; lm M. padlinożercacy, DB. padlinożercaców «zwierzę żywiące się padliną» … Słownik języka polskiego