pączkowanie
Look at other dictionaries:
bezpłciowo — przysłów. od bezpłciowy Stułbia może się rozmnażać płciowo i bezpłciowo przez pączkowanie … Słownik języka polskiego
bezpłciowy — bezpłciowywi «nie mający płci, cech płciowych» Bezpłciowe mrówki robotnice. Bezpłciowe pokolenie paproci. ∆ biol. Rozmnażanie bezpłciowe «rozmnażanie przez podział, pączkowanie, za pośrednictwem zarodników itp., bez udziału komórek rozrodczych,… … Słownik języka polskiego
drożdże — blp, D. drożdżedży 1. biol. chem. «Saccharomyces, grzyby saprofityczne, jednokomórkowe z klasy workowców, rozmnażające się przez pączkowanie; żyją na podłożu zawierającym cukier, wywołując w warunkach beztlenowych fermentację alkoholową» 2. «masa … Słownik języka polskiego
klon — I m IV, D. u, Ms. klonie; lm M. y 1. «Acer, drzewo liściaste z rodziny klonowatych, którego owocem jest podwójny skrzydlak rozpadający się na dwa jednonasienne orzeszki; występuje w wielu gatunkach, głównie w strefie umiarkowanej półkuli płn., w… … Słownik języka polskiego
konidium — n VI; lm M. konidiumdia, D. konidiumdiów bot. konidia «kuliste zarodniki licznych grzybów, głównie workowców i grzybów niedoskonałych, stanowiące organ rozmnażania bezpłciowego; powstają na szczycie strzępki przez pączkowanie i kolejne odcinanie… … Słownik języka polskiego
monogonia — ż I, DCMs. monogonianii, blm biol. «rozród bezpłciowy, bez udziału komórki jajowej; ma miejsce wówczas, gdy nowy organizm rozwija się z części organizmu matczynego: przez podział (np. u pierwotniaków), przez pączkowanie (np. u jamochłonów) lub… … Słownik języka polskiego
proliferacja — ż I, DCMs. proliferacjacji, blm 1. «rozprzestrzenianie, rozpowszechnianie» Proliferacja broni jądrowej. 2. biol. «rozrastanie się tkanek, rozmnażanie komórek, np. przez podział» 3. zool. «rozmnażanie się organizmów przez pączkowanie» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
rozmnażanie — n I rzecz. od rozmnażać ∆ Rozmnażanie bezpłciowe a. wegetatywne «rozmnażanie odbywające się bez udziału komórek rozrodczych, np. przez podział, pączkowanie lub za pomocą zarodników, powszechne u niższych zwierząt i roślin» ∆ Rozmnażanie płciowe a … Słownik języka polskiego
rozmnożyć — dk VIb, rozmnożyćżę, rozmnożyćżysz, rozmnożyćmnóż, rozmnożyćżył, rozmnożyćżony rozmnażać ndk I, rozmnożyćam, rozmnożyćasz, rozmnożyćają, rozmnożyćaj, rozmnożyćał, rozmnożyćany 1. «stworzyć odpowiednie warunki do rozradzania się, rozpleniania… … Słownik języka polskiego
stułbia — ż I, DCMs. stułbiabi; lm D. stułbiabi zool. stułbie «gatunki słodkowodnych stułbiopławów (z kilku rodzajów), mające postać drobnych polipów; żywią się skorupiakami, pierścienicami, larwami owadów, rozmnażają się płciowo i przez pączkowanie;… … Słownik języka polskiego
