pięknie

\pięknieej

1. przysłów. od piękny

a) w zn. 1:

Pięknie wyglądać.

Ubrać się pięknie.

Pokój pięknie przystrojony kwiatami.

∆ Komuś jest pięknie w czymś, z czymś «coś podkreśla czyjąś urodę»

◊ pot. Było, jest, będzie, robi się itp. pięknie «o pogodzie: było, jest, będzie, robi się itp. pogodnie, słonecznie»

◊ Kłaniam się, dziękuję itp. pięknie «w formułach grzecznościowych: kłaniam się, dziękuję grzecznie, bardzo uprzejmie»

◊ Wszystko to pięknie, ale… «racja, na wszystko zgoda, ale…; pozornie wszystko w porządku, ale naprawdę jest inaczej»

b) iron. w zn. 3

Pięknie się spisałeś.

Pięknie mu zapłaciłeś za uprzejmość, gościnność.

Pięknie sobie poczynał.

2. «tak jak trzeba, najlepiej jak tylko można; doskonale, idealnie»

Pięknie zbudowana dzielnica.

Pszenica pięknie wschodzi.

Pięknie zdał egzamin.