- pięknieć
- ndk III, \piękniećeję, \piękniećejesz, \piękniećej, \piękniećniał, \piękniećeli«stawać się pięknym, piękniejszym»
Dziewczyna pięknieje z każdym dniem.
Wiosną pięknieje miasto, ulica, park.
Słownik języka polskiego . 2013.
Dziewczyna pięknieje z każdym dniem.
Wiosną pięknieje miasto, ulica, park.
Słownik języka polskiego . 2013.
pięknieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, piękniećeję, piękniećeje, piękniećniał, piękniećnieli {{/stl 8}}– wypięknieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} stawać się, robić się coraz ładniejszym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pięknieć z dnia na dzień … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szlachetnieć — ndk III, szlachetniećeję, szlachetniećejesz, szlachetniećej, szlachetniećniał, szlachetniećnieli 1. «stawać się szlachetnym wspaniałomyślnym, rycerskim, prawym, sprawiedliwym, bezinteresownym; uszlachetniać się» W obliczu niebezpieczeństwa ludzie … Słownik języka polskiego
wypięknieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}pięknieć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień