- piskliwie
- \piskliwieejprzysłów. od piskliwy
Krzyczeć, płakać, śpiewać, śmiać się piskliwie.
Pies skomli coraz piskliwiej.
Słownik języka polskiego . 2013.
piskliwie
Look at other dictionaries:
piskliwie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., piskliwieej {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób piskliwy, wydając piskliwy dźwięk. Przestraszony odpowiadał piskliwie. Flet brzmi piskliwie. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jazgotać — ndk IX, jazgotaćoczę a. jazgotaćocę, jazgotaćoczesz a. jazgotaćocesz, jazgotaćocz, jazgotaćał 1. «mówić, rozmawiać krzykliwie, piskliwie, kłótliwym tonem» Jazgotać bez przerwy. 2. «wydawać głośne, hałaśliwe dźwięki, tony; powodować hałas» Maszyny … Słownik języka polskiego
kogucio — «jak kogut; jak u koguta» Nastroszyć się kogucio. Zaśpiewał piskliwie, kogucio … Słownik języka polskiego
piszczeć — ndk VIIb, piszczećczę, piszczećczysz, piszcz, piszczećczał, piszczećczeli pisnąć dk Va, piszczećnę, piśniesz, piśnij, piszczećnął, piszczećnęła, piszczećnęli, piszczećnąwszy 1. «wydawać ostry, cienki, przenikliwy głos, dźwięk; odzywać się… … Słownik języka polskiego
skowyczeć — ndk VIIb, skowyczećczy, skowyczećczał «o psie (rzadko o innych zwierzętach): wydawać urywane, żałosne dźwięki; skomleć, ujadać piskliwie» … Słownik języka polskiego
wrzeszczeć — ndk VIIb, wrzeszczećczę, wrzeszczećczysz, wrzeszcz, wrzeszczećczał, wrzeszczećczeli wrzasnąć dk Va, wrzeszczećnę, wrzaśniesz, wrzaśnij, wrzeszczećnął, wrzeszczećnęła, wrzeszczećnęli, wrzeszczećnąwszy «krzyczeć głośno; o ptakach: wydawać krzykliwy … Słownik języka polskiego
