Bogaty plastycznie portal katedry.
Plastycznie wykonana mapa gór.
Plastycznie opisywać swoje przygody.
Przerabiać plastycznie ołów.
Słownik języka polskiego . 2013.
plastycznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., plastycznieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. plastyczny w zn. 1.: Utalentowany plastycznie.; w zn. 2.: Motyw plastycznie rysował się na ciemnym tle.; w zn. 3.: Plastycznie zrelacjonować jakieś zdarzenie.; w zn. 4.: Dać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rysować — ndk IV, rysowaćsuję, rysowaćsujesz, rysowaćsuj, rysowaćował, rysowaćowany 1. «kreślić kontury, podobiznę czegoś lub kogoś, wykreślać coś» Rysować ołówkiem, piórkiem, węglem, pastelami. Rysować z natury, z pamięci. przen. «przedstawiać, opisywać… … Słownik języka polskiego
ciągnąć — ndk Va, ciągnąćnę, ciągnąćniesz, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęła, ciągnąćnęli, ciągnąćnięty (ciągnąćniony) 1. «przesuwać, wlec kogoś, coś; prowadzić, przewozić, przeciągać kogoś, coś z wysiłkiem, trudem, przezwyciężając opór» Ciągnąć… … Słownik języka polskiego
huta — ż IV, CMs. hucie; lm D. hut 1. «zakład metalurgiczny, w którym wytapia się metale z rud, uzyskuje stopy oraz przerabia je plastycznie nadając im odpowiedni kształt» 2. «zakład wytapiający szkło i wytwarzający produkty szklane» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
kadr — m IV, D. u, Ms. kadrdrze; lm M. y film. «zdjęcie fotograficzne stanowiące część składową taśmy filmowej, przeznaczonej do wyświetlania na ekranie projekcyjnym; skomponowany plastycznie obraz filmowy» Szereg kadrów filmowych. ‹z fr.› … Słownik języka polskiego
kadrować — ndk IV, kadrowaćruję, kadrowaćrujesz, kadrowaćruj, kadrowaćował, kadrowaćowany film. «robić kadry zdjęcia fotograficzne stanowiące część składową taśmy filmowej; komponować plastycznie obraz filmowy» … Słownik języka polskiego
kuć — ndk Xa, kuję, kujesz, kuj, kuł, kuty 1. «obrabiać plastycznie na gorąco lub na zimno wyrób z metalu przez ręczne lub mechaniczne zgniatanie go uderzeniem lub naciskiem» Żelazo kute. □ Kuć żelazo, póki gorące. 2. zwykle w imiesł. biernym: kuty… … Słownik języka polskiego
obrazek — m III, D. obrazekzka, N. obrazekzkiem; lm M. obrazekzki 1. «mały obraz, najczęściej jako dekoracja ściany lub książki» Kolorowy obrazek. Książka z obrazkami. ◊ Ktoś piękny jak obrazek (jak z obrazka) «ktoś bardzo ładny, pełen uroku, wdzięku» 2.… … Słownik języka polskiego
obrazowo — «w sposób obrazowy, działający na wyobraźnię, wywołujący obraz czegoś; malowniczo, plastycznie» Mówić, opowiadać obrazowo. Objaśniać, tłumaczyć coś obrazowo … Słownik języka polskiego
opisać — dk IX, opiszę, opiszesz, opisz, opisaćał, opisaćany opisywać ndk VIIIa, opisaćsuję, opisaćsujesz, opisaćsuj, opisaćywał, opisaćywany 1. «pisząc przedstawić szczegóły dotyczące czyjegoś wyglądu, funkcji, działania czegoś; podać szczegóły, cechy… … Słownik języka polskiego
