Plusk fal.
Kamień wpadł z pluskiem w wodę.
Plusk wiosłem o wodę.
Żaba plusk do jeziora.
Słownik języka polskiego . 2013.
plusk — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} odgłos uderzania czegoś o powierzchnię cieczy lub cieczy o coś, rozpryskiwania się cieczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Plusk ryb w akwarium. Plusk spadających kropel. Wskoczyć z pluskiem do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pluskæbet — plus|kæ|bet adj., pluskæbede … Dansk ordbog
pluskać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa a. IIa, pluskaćam, || pluszczę, pluskaća || pluszcze, pluskaćają || pluszczą {{/stl 8}}– plusnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, pluskaćnę, pluśnie, pluśnij, pluskaćnął, pluskaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
плюснуть — плюсну, плюснуться, плюхнуть, плюха, плюх, плюхать, укр. плюснути, плюсь!, плюхнути, плющати плескаться , блр. плюснуць, плюхнуць ударить ладонью , плюсь!, плющець лить, как из ведра (о дожде) , ст. слав. плюскъ шум (Супр.), болг. плюсна хлопаю … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Plaußig — auf einer Karte von 1899 Plaußig ist ein Stadtteil im Nordosten von Leipzig. Inhaltsverzeichnis 1 Geschichte … Deutsch Wikipedia
bełt — I m IV, D. u, Ms. bełtłcie; lm M. y 1. «bełtanie się wody, plusk, szum wody» Monotonny bełt wody. Bełt rozhukanego morza. 2. zwykle w lm, rzad. «bełtana woda, płyn» 3. hist. «strzała, pocisk do kuszy» 4. DB. a pot. «marne, kiepskie, tanie wino»… … Słownik języka polskiego
chlastać — ndk I, chlastaćam, chlastaćasz, chlastaćają, chlastaćaj, chlastaćał, chlastaćany a. IX, chlaszczę, chlaszczesz, chlaszcz chlasnąć dk Va, chlastaćnę, chlaśniesz, chlaśnij, chlastaćnął, chlastaćnęła, chlastaćnęli, chlaśnięty, chlastaćnąwszy 1.… … Słownik języka polskiego
fala — ż I, DCMs. falali; lm D. fal 1. «wał wodny, wzniesienie wody powstające wskutek ruchu cząstek wody w płaszczyźnie pionowej, wywołanego głównie przez działanie wiatru; bałwan; także: powierzchnia wody, nurt» Fala morska, sztormowa. Wysoka fala.… … Słownik języka polskiego
monotonny — monotonnynniejszy «jednostajny, jednakowy, taki sam, nie urozmaicony» Monotonna muzyka. Monotonny warkot maszyny. Monotonny plusk fal. Monotonna równina. Monotonna praca. Monotonny tryb życia … Słownik języka polskiego
morze — n I; lm D. mórz «część oceanu oddzielona łańcuchem wysp, progiem podmorskim lub rozczłonkowanym lądem; także wielki zamknięty obszar wodny (np. Morze Kaspijskie); potocznie: przeciwieństwo lądów lub całość wód oceanicznych» Błękitne, granatowe,… … Słownik języka polskiego
