płatny

płatny
\płatnyni
1. «taki, któremu się płaci, wynagradzany»

Płatny praktykant.

Płatny zabójca.

Pracownicy dobrze, źle, nisko płatni.

2. «taki, za który ktoś jest opłacany, za który się dostaje wynagrodzenie»

Płatne usługi.

Płatna praktyka.

Płatny urlop.

Praca dobrze, źle, nisko płatna.

3. «taki, za który należy zapłacić, który jest do zapłacenia»

Wejście płatne, wstęp płatny.

Szatnia płatna.

Należność płatna gotówką, w ratach, z góry.

Weksel płatny za miesiąc.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • płatny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, płatnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, któremu się płaci, opłacany za wykonanie czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płatny morderca. Nisko płatni robotnicy. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • urlop — m IV, D. u, Ms. urloppie; lm M. y «ustawowo zagwarantowana płatna lub niepłatna przerwa w wykonywaniu pracy, w wymiarze oraz w okolicznościach przewidzianych prawem; czas, w ciągu którego trwa ta przerwa» Dwutygodniowy, miesięczny, roczny,… …   Słownik języka polskiego

  • awista — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}a vista {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. ndm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o wkładach bankowych: płatny natychmiast, na każde żądanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wkład awista. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Заборский, Йонаш — В Википедии есть статьи о других людях с такой фамилией, см. Заборский. Эта статья или раздел нуждается в переработке. Пожалуйста, улучшите статью в соответствии с …   Википедия

  • akordowo — przysłów. od akordowy (tylko w zn. 2) Robotnik płatny akordowo …   Słownik języka polskiego

  • anons — m IV, D. u, Ms. anonssie; lm M. y ( e) 1. «ogłoszenie, zawiadomienie zamieszczone w czasopiśmie» Płatny anons. Anonsy o poszukiwaniu rodzin. Zamieścić anons w gazecie. 2. «atrakcyjny fragment filmu, programu telewizyjnego lub słuchowiska,… …   Słownik języka polskiego

  • czek — m III, D. u, N. czekkiem; lm M. i «rodzaj przekazu pieniężnego, udzielone bankowi pisemne zlecenie bezwzględnego wypłacenia okazicielowi lub określonej osobie podanej w nim sumy pieniężnej z rachunku wystawcy» Wystawiać czek. Zrealizować czek. ∆… …   Słownik języka polskiego

  • dobry — dobrybrzy, lepszy 1. «życzliwy, skłonny do pomagania; łagodny, serdeczny, przyjazny» Dobre serce. Dobry uśmiech. Dobrzy ludzie. ∆ Bądź tak dobry «zwrot grzecznościowy poprzedzający prośbę o coś» ◊ Dać, powiedzieć komuś dobre słowo «przemówić do… …   Słownik języka polskiego

  • donosiciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i «ten, kto donosi, oskarża; denuncjator, szpieg» Płatny donosiciel …   Słownik języka polskiego

  • fordanser — m IV, DB. a, Ms. fordansererze; lm M. fordansererzy, DB. ów «płatny partner do tańca w lokalach rozrywkowych» ‹niem. + fr.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”