płomienny

płomienny
\płomiennynni
1. «płonący, palący się płomieniem»
hutn. Piec płomienny «piec hutniczy, w którym metal styka się z płomieniem powstającym przy spalaniu paliwa, a wymiana ciepła następuje głównie przez promieniowanie części pieca oraz gorących spalin»
2. «taki jak płomień, mający barwę płomienia; jaskrawoczerwony, jaskrawopomarańczowy»

Płomienne barwy.

Płomienna czerwień.

Płomienne maki, róże, nasturcje.

Płomienne rumieńce.

Płomienna zorza na zachodzie.

3. «wyrażający czyjś wewnętrzny żar, gwałtowne uczucie, namiętność, żarliwość; pełen zapału, żarliwości, wewnętrznego ognia»

Płomienne uczucie.

Płomienna miłość.

Płomienny zapał.

Płomienne spojrzenia.

Płomienny pocałunek.

Płomienny mówca, bojownik.

Wygłosić płomienną mowę.

Przemawiać płomiennymi słowami.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • płomienny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, płomiennyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} płonący, palący się; będący płomieniem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płomienne języki. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • martenowski — ∆ techn. Piec martenowski «piec płomienny wannowy, opalany gazem, służący do wytapiania stali z surówki odlewniczej i złomu żelaznego» ∆ Stal martenowska «stal otrzymywana w piecu martenowskim» ∆ Proces martenowski «proces otrzymywania stali w… …   Słownik języka polskiego

  • piec — I m II, D. a; lm M. e, D. ów 1. «urządzenie ogrzewnicze, w którym odbywa się spalanie paliwa, magazynowanie ciepła i wydzielanie tego ciepła do ogrzewanego pomieszczenia» Piec kaflowy, kuchenny, chlebowy. Piec stałopalny. Palić, napalić, rozpalić …   Słownik języka polskiego

  • płomienisty — 1. «płonący, palący się płomieniem; ognisty» Płomienista żagiew. Płomienisty pióropusz nad kraterem wulkanu. 2. «taki jak płomień, barwą, blaskiem przypominający płomień; jaskrawoczerwony lub jaskrawopomarańczowy» Płomieniste kwiaty nasturcji.… …   Słownik języka polskiego

  • płomienność — ż V, DCMs. płomiennośćści, blm rzecz. od płomienny (tylko w zn. 2 i 3) a) w zn. 2: Płomienność barwy. b) w zn. 3: Płomienność uczuć. Płomienność mowy, obrony …   Słownik języka polskiego

  • południowy — południowywi 1. «przypadający na środek dnia, odbywający się, dziejący się w południe» Godzina południowa. Pora południowa. Przerwa południowa w pracy. Południowy skwar, upał. 2. «odnoszący się do południa kierunku i strony świata; znajdujący się …   Słownik języka polskiego

  • strzelisty — strzelistyiści 1. «bardzo wysoki i szczupły, cienki; wysmukły, wybujały» Strzelista topola. Strzeliste wieże meczetu. Strzelisty młodzieniec. 2. przestarz. «gorący, płomienny, ognisty; patetyczny, wzniosły» Strzelista modlitwa …   Słownik języka polskiego

  • namiętny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, namiętnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} charakteryzujący się gwałtownością uczuć, emocji, reakcji itp.; też: świadczący o tym; gorący, ognisty, płomienny : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ognisty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ognistyiści, ognistytszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} płonący, gorejący, pełen ognia, gorąca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ognisty blask. Ognista łuna. Ognisty podmuch. {{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • płomiennie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jak płomień; barwą, odcieniem, blaskiem przypominając płomień : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płomiennie zachodzące słońce. Zarumienić się płomiennie. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”