pneumatyczny

pneumatyczny
«działający pod wpływem ciśnienia gazu (zwykle powietrza); poruszany, napędzany za pomocą sprężonego powietrza; wypełniony (sprężonym) powietrzem»

Broń pneumatyczna.

Hamulce, narzędzia, młoty, świdry pneumatyczne.

Rozrusznik pneumatyczny.

Urządzenia pneumatyczne.

Sterowanie za pomocą układu pneumatycznego.

Materac pneumatyczny.

∆ Automatyka pneumatyczna → pneumatyka
∆ Napęd pneumatyczny «napęd za pomocą sprężonego powietrza, wykonującego pracę w przetwornicy energii (silniku pneumatycznym); używany m.in. w młotach, hamulcach, obrabiarkach, urządzeniach transportowych»
∆ Ogumienie pneumatyczne «ogumienie (koła pojazdu), w którym elementem sprężystym jest sprężone powietrze wypełniające dętkę znajdującą się wewnątrz opony (ogumienie dętkowe) lub samą oponę odpowiedniej konstrukcji (ogumienie bezdętkowe)»
∆ Poczta pneumatyczna «urządzenie do przesyłania drobnych przedmiotów, zwykle pism, wkładanych do pojemników poruszających się wewnątrz zamkniętego przewodu pod wpływem wytworzonej różnicy ciśnienia; stosowane do transportu na małe odległości, np. w urzędach pocztowych, w bankach»
∆ Silnik pneumatyczny «silnik przetwarzający energię sprężonego powietrza w pracę mechaniczną»
∆ Transport pneumatyczny «przenoszenie ciał stałych (głównie materiałów sypkich i drobnoziarnistych, jak zboże, cement itp.) za pomocą powietrza płynącego zamkniętym przewodem, w którym panuje podciśnienie lub nadciśnienie»
∆ anat. Kości pneumatyczne «kości zawierające jamy wypełnione powietrzem, występujące u ptaków i ssaków»
‹gr.›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • pneumatyczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} napędzany, poruszany sprężonym powietrzem; wykorzystujący w działaniu energię sprężonego powietrza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Młot, świder pneumatyczny.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ВОЛНОЛОМ ПНЕВМАТИЧЕСКИЙ — волнолом, гасящий энергию волн при помощи струй сжатого воздуха, выпускаемых в воду из перфорированных труб, уложенных на дно (Болгарский язык; Български) пневматичен вълнолом (Чешский язык; Čeština) pneumatický vlnolam (Немецкий язык; Deutsch)… …   Строительный словарь

  • ТРАНСПОРТ ПНЕВМАТИЧЕСКИЙ — совокупность оборудования для перемещения сыпучих, штучных и пластичновязких материалов и изделий, а также специальных кабин по трубам с помощью энергии сжатого воздуха (Болгарский язык; Български) пневматичен транспорт (Чешский язык; Čeština)… …   Строительный словарь

  • falochron — m IV, D. u, Ms. falochronnie; lm M. y 1. «konstrukcja hydrotechniczna zwykle w postaci masywnej ściany betonowej, osłaniająca określony akwen, głównie w portach, przed działaniem fal» Falochron pneumatyczny. Falochron portu. Statek przybija do… …   Słownik języka polskiego

  • hamulec — m II, D. hamuleclca; lm M. hamuleclce, D. hamuleclców «urządzenie do zatrzymywania lub zmniejszania prędkości ruchomych części mechanizmów, maszyn, pojazdów» Hamulec ręczny, nożny. Hamulec hydrauliczny, mechaniczny, pneumatyczny. Pedał, rączka… …   Słownik języka polskiego

  • młotek — m IV, D. młotektka, N. młotektkiem; lm M. młotektki 1. «narzędzie ręczne składające się z części metalowej lub drewnianej, osadzonej poprzecznie na drewnianym zazwyczaj trzonie; służy do kucia, wbijania, przybijania itp. czegoś» Mały, duży, lekki …   Słownik języka polskiego

  • rozrusznik — m III, D. a, N. rozrusznikkiem; lm M. i 1. «urządzenie do uruchamiania (rozruchu) tłokowego silnika spalinowego; starter» Rozrusznik pneumatyczny, elektryczny, bezwładnościowy. Dźwignia rozrusznika. ∆ med. Rozrusznik serca «aparat wytwarzający… …   Słownik języka polskiego

  • silnik — m III, D. a, N. silnikkiem; lm M. i techn. «urządzenie przetwarzające na energię mechaniczną inny rodzaj energii; motor» Silnik atomowy, cieplny, elektryczny, jądrowy, parowy, pneumatyczny, wodny. Silnik okrętowy, samochodowy, samolotowy. Silnik… …   Słownik języka polskiego

  • starter — m IV, D. a, Ms. startererze 1. B.=D.; lm M. startererzy, DB. ów sport. «sędzia dający sygnał do rozpoczęcia biegu lub zawodów, czuwający nad porządkiem w czasie startu i orzekający o falstarcie» Starter wyścigów kolarskich. Chorągiewka startera… …   Słownik języka polskiego

  • transporter — m IV, D. a, Ms. transportererze; lm M. y 1. «urządzenie mechaniczne służące do przenoszenia materiałów, najczęściej sypkich, w sposób ciągły; przenośnik» Transporter pneumatyczny, taśmowy, czerpakowy. Transporter wózkowy. 2. wojsk. «opancerzony… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”