pobiec

pobiec
a. pobiegnąć dk Vc, \pobiecbiegnę, \pobiecbiegniesz, \pobiecbiegnij, \pobiecbiegł, \pobiecbiegłszy
1. «udać się dokądś biegiem albo idąc bardzo prędko; pójść prędko po kogoś, po coś; podążyć, pośpieszyć»

Pobiec galopem, pędem, truchcikiem, ile sił, jak strzała, w podskokach.

Pobiec ścieżką, po schodach, przez pole, na przełaj.

Dzieci pobiegły do ogrodu.

Pobiec do sklepu, na dworzec, po lekarstwo.

Pobiec po lekarza.

Pobiegnij do ojca i poproś go tutaj.

◊ Droga, szlak, ulica itp. pobiegnie (w jakimś kierunku) «droga, ulica itp. zostanie wytyczona, przeprowadzona (w jakimś kierunku)»
2. «o spojrzeniu, wzroku: skierować się w jakąś stronę, na kogoś, na coś»

Czyjeś spojrzenie pobiegło w jakimś kierunku.

Jego wzrok pobiegł ku matce.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • pobiec — świńskim truchtem zob. trucht …   Słownik frazeologiczny

  • pobiec, pobiegnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVc b, pobiec, pobiegnąćbiegnę, pobiec, pobiegnąćbiegnie, pobiec, pobiegnąćbiegnij, pobiec, pobiegnąćbiegł, pobiec, pobiegnąćbiegła, pobiec, pobiegnąćbiegli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pobiegnąć — → pobiec …   Słownik języka polskiego

  • noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… …   Słownik frazeologiczny

  • trucht — pot. Biec, pobiec świńskim truchtem «biec, pobiec drobnymi kroczkami, truchcikiem»: (...) przez park świńskim truchtem biegły jakieś grubasy. Roz tel 1998 …   Słownik frazeologiczny

  • noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… …   Słownik języka polskiego

  • polecieć — dk VIIa, poleciećcę, poleciećcisz, poleciećleć, poleciećciał, poleciećcieli 1. «o ptakach, o mechanizmach, o ludziach: odbyć lot za pomocą skrzydeł lub mechanizmu; udać się dokąd drogą powietrzną» Ptaki poleciały do ciepłych krajów. Bocian… …   Słownik języka polskiego

  • trucht — m IV, D. u ( a), B.=M. (także rzadziej: B.=D. a), Ms. truchtchcie, blm «rodzaj biegu zwierzęcia, najczęściej konia, pośredni między stępem a kłusem» Konie szły truchtem. ◊ Iść, biec truchtem «o ludziach: iść, biec niezbyt szybko, stawiając drobne …   Słownik języka polskiego

  • jeden — I. 1. Za jednym zachodem «przy okazji załatwienia jakiejś innej sprawy, jednocześnie z czymś»: – Chciałbym napisać grubą książkę, więc musiałbym po Węgrzech podróżować ze trzy miesiące. (...) Przelot Air India do Pragi byłby najprostszy. Jeżeli… …   Słownik frazeologiczny

  • strzała — 1. Popędzić, polecieć, pomknąć itp. jak strzała «pobiec, pojechać bardzo szybko»: Jak strzała pomknął z powrotem – byle tylko nie zauważyli nieobecności! B. Jasieński, Palę. 2. Prosty jak strzała a) «o drodze, szlaku: ciągnący się prosto, bez… …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”