Podejrzewać kogoś o kradzież, o niecne zamiary.
Podejrzewam fałsz w twoich słowach.
Lekarz podejrzewa zapalenie płuc.
Podejrzewam, że tego się nie da załatwić.
Spiskowcy podejrzewali się o zdradę.
Słownik języka polskiego . 2013.
podejrzewać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, podejrzewaćam, podejrzewaća, podejrzewaćają, podejrzewaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} opierając się na jakichś przesłankach, obwiniać kogoś o coś, przypuszczać, że ktoś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podejrzewać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} podejrzewać jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Małżonkowie podejrzewali się o niewierność. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stanąć — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
stawać — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
niesłusznie — przysłów. od niesłuszny Niesłusznie kogoś podejrzewać, posądzać. Niesłusznie postępować … Słownik języka polskiego
posądzać — ndk I, posądzaćam, posądzaćasz, posądzaćają, posądzaćaj, posądzaćał, posądzaćany posądzić dk VIa, posądzaćdzę, posądzaćdzisz, posądzaćsądź, posądzaćdził, posądzaćdzony «podejrzewać kogoś o coś, zarzucać coś komuś, pomawiać kogoś o coś; sądzić,… … Słownik języka polskiego
usypiać — I → usnąć II ndk I, usypiaćam, usypiaćasz, usypiaćają, usypiaćaj, usypiaćał, usypiaćany uśpić dk VIa, uśpię, uśpisz, uśpij, uśpił, uśpiony 1. «powodować, żeby ktoś zasnął» Huśtaniem uśpiła dziecko. Usypiała płaczące dziecko. Uśpił ich monotonny… … Słownik języka polskiego
utracjuszostwo — n III, Ms. utracjuszostwowie, blm «lekkomyślne szafowanie czymś (np. pieniędzmi, majątkiem); rozrzutność, marnotrawstwo» Podejrzewać kogoś o utracjuszostwo … Słownik języka polskiego
węszyć — ndk VIb, węszyćszę, węszyćszysz, węsz, węszyćszył «o zwierzętach: węchem szukać czegoś, rozpoznawać coś; wciągać nozdrzami zapach czegoś, wietrzyć» Wilki węszyły żer. Pies węszył tropy. przen. pot. a) «śledzić, tropić kogoś, coś» b) «podejrzewać… … Słownik języka polskiego
zdrada — ż IV, CMs. zdradzie; lm D. zdrad 1. «przejście na stronę nieprzyjaciela, wydanie kogoś, czegoś wrogowi lub osobie niepowołanej» Haniebna zdrada. Zdrada kraju, ojczyzny, narodu. Zdrada tajemnicy służbowej. Odkryć, podejrzewać zdradę. Zarzucić… … Słownik języka polskiego
