Uzasadnione, bezpodstawne podejrzenie.
Budzić, wzbudzać w kimś podejrzenia.
Nabrać podejrzeń.
Rzucić, zrzucić, ściągnąć na kogoś podejrzenie.
Utwierdzić się w podejrzeniu.
Oczyścić się z podejrzeń.
Uwolnić się od podejrzeń.
Podejrzenie padło na kogoś, ciąży na kimś.
Podejrzenie gruźlicy.
Podejrzenie o chorobę zakaźną.
Słownik języka polskiego . 2013.
podejrzenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. podejrzeć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}podejrzenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. podejrzenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podejrzenie [posądzenie i in.] pada – padło — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} ktoś staje się podejrzany, posądzony, obwiniony o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kiedy ją zamordowano, podejrzenie padło na jej byłego męża. Na kogo pada posądzenie? {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
posądzenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. posądzić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}posądzenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. posądzenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} często niesłuszne mniemanie o… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bić — 1. iron. Bić pianę «prowadzić czcze rozmowy, dyskusje niewnoszące nic nowego do sprawy»: Bicie piany trwało kilka godzin. Do chwili zamykania tego wydania radni jeszcze dyskutowali nad budżetem. DzPozn 03/03/1999. 2. Bij, zabij «wyrażenie… … Słownik frazeologiczny
cień — 1. Ani cienia czegoś «zupełnie nic, wcale»: (...) nie mogła wydobyć ze siebie ani cienia uśmiechu (...). S. Żeromski, Wiatr. 2. Bać się, lękać się własnego cienia «być bardzo lękliwym, podejrzliwym, nadmiernie ostrożnym»: Człowiek nie będzie… … Słownik frazeologiczny
budzić — ndk VIa, budzićdzę, budzićdzisz, budź, budzićdził, budzićdzony 1. «przerywać czyjś sen» Budziło ją bicie zegara. Budzić kogoś do pracy, na śniadanie, ze snu, z drzemki. □ Nie budź licha, póki śpi.przen. Wiosenne słońce budziło przyrodę do życia.… … Słownik języka polskiego
cień — m I, D. cienia; lm M. cienie, D. cieni (cieniów) 1. «ciemne odbicie oświetlonego przedmiotu padające na stronę odwróconą od źródła światła» Krótki, długi cień. Cień drzewa, wieży, domu. Drzewa dawały dużo cienia. Cień pada na coś, kładzie się,… … Słownik języka polskiego
padać — ndk I, padaćam, padaćasz, padaćają, padaćaj, padaćał paść dk Vc, padnę, padniesz, padnij, padł, padli, padły 1. «zmieniać nagle pozycję stojącą na leżącą; przewracać się, walić się» Padła zemdlona. Padł na wznak. Padł na łóżko jak kłoda.… … Słownik języka polskiego
podejrzany — 1. «taki, na którego padło podejrzenie, posądzony o coś» Ktoś jest podejrzany o kradzież, o zabójstwo. 2. «budzący wątpliwości, podejrzenia; niepewny, wątpliwy» Podejrzany człowiek. Podejrzany hałas, szmer. Podejrzane towarzystwo. Podejrzane… … Słownik języka polskiego
podpaść — I dk Vc, podpaśćpadnę, podpaśćpadniesz, podpaśćpadnij, podpaśćpadł, podpaśćpadłszy podpadać ndk I, podpaśćam, podpaśćasz, podpaśćają, podpaśćaj, podpaśćał 1. pot. «zostać podporządkowanym czemuś, objętym czymś» Podpadać pod amnestię. 2. pot.… … Słownik języka polskiego
