Podnieta do czynu, do pracy, do walki.
Coś się staje podnietą, stanowi podnietę do czegoś.
Ciekawość jest podnietą do nauki.
Słownik języka polskiego . 2013.
podnieta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. podnietaecie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} coś, co zachęca do działania, powoduje wzmożoną aktywność; zachęta, bodziec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Perspektywa wyjazdu za granicę… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Буйвид Оскар — польский бактериолог, род. в 1857 г. Учился в Варшавском университете, и затем в 1885 году изучал бактериологию у Коха в Берлине и в 1886 г. у Пастера в Париже, после чего основал в Варшаве Институт для укушенных бешеными животными. Из… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
bodziec — m II, D. bodźca; lm M. bodźce, D. bodźców 1. «czynnik wywołujący pobudzenie organizmu, jego tkanek» Bodziec chemiczny, mechaniczny, świetlny. Bodziec wewnętrzny, zewnętrzny. ∆ Bodziec bezwarunkowy «czynnik działający bezpośrednio na zmysły» ∆… … Słownik języka polskiego
doping — m III, D. u, N. dopinggiem; blm 1. «pobudzanie do wysiłku, podnieta; zachęcanie, zagrzewanie do walki (np. okrzykami, brawami)» Doping publiczności. 2. «sztuczne zwiększenie (na krótko) sprawności organizmu za pomocą środków farmakologicznych;… … Słownik języka polskiego
impuls — m IV, D. u, Ms. impulssie; lm M. y 1. «popęd do działania, pobudka wewnętrzna (rzadziej: czynnik zewnętrzny coś wywołujący); bodziec, podnieta, zachęta» Działać pod wpływem impulsu. Kierować się impulsem. Odbierać impulsy. Ulegać impulsom. 2. fiz … Słownik języka polskiego
natchnienie — n I; lm D. natchnienieeń 1. «stan duchowego napięcia, ożywienia twórczego, umysłowej sprawności itp.; poryw twórczy, dążenie do czegoś wielkiego, wzniosłego» Tworzyć pod wpływem natchnienia. Pisać w natchnieniu. 2. «myśl, pobudka, podnieta, idea … Słownik języka polskiego
ostroga — ż III, CMs. ostrogaodze; lm D. ostróg 1. «kabłąk metalowy z kolcem lub zębatym kółkiem, gwiazdką itp. przypinany do butów, ułatwiający jeźdźcom prowadzenie konia, głównie przyspieszenie jego biegu» ◊ Dać koniowi ostrogę «przynaglić konia do biegu … Słownik języka polskiego
pobudka — ż III, CMs. pobudkadce; lm D. pobudkadek 1. «sygnał wzywający do obudzenia się, do wstawania, do działania, rozpoczęcia czegoś, do gotowości; hasło; samo budzenie» Pobudka bojowa, do boju. Zagrać pobudkę. Zatrąbić na pobudkę. 2. częściej w lm «to … Słownik języka polskiego
pokusa — ż IV, CMs. pokusasie; lm D. pokusaus «to, co kusi, podnieta, chęć do czegoś (najczęściej złego i zakazanego); próba, na jaką się kogoś wystawia» Silna pokusa. Pokusa bogactwa, kariery, przygód. Pokusa łatwych zarobków. Mieć pokusę na coś. Ulegać… … Słownik języka polskiego
stymulacja — ż I, DCMs. stymulacjacji; lm D. stymulacjacji (stymulacjacyj) 1. «pobudzające działanie bodźców zewnętrznych (związków chemicznych, czynników fizycznych) na organizm żywy; pobudzenie» Elektryczna stymulacja serca. Stymulacje porażonej kończyny za … Słownik języka polskiego
