podziw

podziw
m IV, D. -u, Ms. \podziwwie, blm
«zdumienie połączone z uznaniem, zachwytem»

Niemy, nie tajony, udany, szczery podziw.

Szmer, okrzyk podziwu.

Godny, godzien podziwu.

Wzbudzić, budzić, wywołać w kimś podziw.

Oglądać, patrzeć na kogoś, na coś z podziwem.

Oniemieć, zaniemówić z podziwu.

Wprawić kogoś w podziw.

Wyrazić podziw dla kogoś, dla czegoś.

Podziw ogarnął kogoś.

◊ Nie móc wyjść z podziwu «nie móc się czemuś nadziwić»
nad podziw «zadziwiająco, zdumiewająco, nadspodziewanie, nieprawdopodobnie, niezwykle»

Pogoda piękna nad podziw.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • podziw — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. podziwwie {{/stl 8}}{{stl 7}} uznanie połączone z zachwytem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wzbudziła powszechny podziw swą kreacją. Nie mógł wyrazić swego podziwu dla artysty. Odwaga godna podziwu.{{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podziw — Ktoś nie znajduje słów podziwu zob. znaleźć 5. Nie móc wyjść z podziwu zob. wyjść 6 …   Słownik frazeologiczny

  • nad podziw — → podziw …   Słownik języka polskiego

  • nad podziw — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} o czymś dobrym, pozytywnym: nadspodziewanie, stanowiąc pewne zaskoczenie, zadziwiająco, niezwykle : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nad podziw mądry, rozwinięty. Działać nad podziw sprawnie. Jabłka obrodziły… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • furora — ż IV, CMs. furoraorze zwykle blm, tylko we fraz. Zrobić (czymś) furorę; coś robi furorę «zdobyć niebywałe powodzenie, odnieść sukces, wprawić w podziw, zachwyt; coś wywołuje wielkie wrażenie, wprawia w podziw» ‹z wł.› …   Słownik języka polskiego

  • gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… …   Słownik języka polskiego

  • niech — «partykuła będąca częścią składową form opisowych trybu rozkazującego w 3. osobie lp i lm, rzadziej w 1. osobie lp» Niech państwo wejdą. Niech pan pozwoli. Niech dzieci będą grzeczne. Niech już będzie zgoda. Niech on natychmiast wyjdzie. ∆ Niech… …   Słownik języka polskiego

  • no — 1. «partykuła o charakterze ekspresywnym używana jako wzmocnienie trybu rozkazującego (lub jego znaczeniowych równoważników), niekiedy z odcieniem nalegania, perswazji; jako wzmocnienie trybu rozkazującego złożonego może wyrażać warunek,… …   Słownik języka polskiego

  • niech — {{/stl 13}}{{stl 8}}mod. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} służy do tworzenia form opisowych trybu rozkazującego w 3. os lp i lm, rzadziej w 1. os lp : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niech pan zadzwoni jutro. On niech już tu… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • furora — Robić, zrobić furorę «zdobywać, zdobyć niebywałe powodzenie, odnosić, odnieść sukces, wprawiać, wprawić otoczenie w podziw, w zachwyt»: Spektakl zrobił furorę na Broadwayu (...). TSt 3/2000 …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”