porazić

porazić
dk VIa, \porazićrażę, \porazićzisz, \porazićraź, \porazićził, \porazićrażony - porażać ndk I, \porazićam, \porazićasz, \porazićają, \porazićaj, \porazićał, \porazićany
1. «zahamować nagle działanie pewnych narządów, ośrodków, członków ciała, spowodować ich znieruchomienie, bezwładność; sparaliżować»

Trucizna porażająca ośrodek oddechowy.

Ktoś porażony prądem elektrycznym.

Blask poraził czyjeś oczy, czyjś wzrok.

przen.

Strach kogoś poraził.

2. «o czynnikach chorobotwórczych roślin: zaatakować roślinę lub jej części, spowodować na nich plamy, narośla itp., doprowadzić do zwiędnięcia, uschnięcia lub zgnicia»

Pędy agrestu porażone mączniakiem.

Sporysz poraża zboże.

3. książk. «zadać raz, cios; uderzyć, ugodzić kogoś silnie; razić»

Porazić kogoś śmiertelnie kulą, strzałą.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • porazić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}porażać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}porazić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} zadać cios, uderzyć kogoś silnie; ugodzić, unieszkodliwić : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • olśnić — dk VIa, olśnię, olśnisz, olśnij, olśnił, olśniony olśniewać ndk I, olśnićam, olśnićasz, olśnićają, olśnićaj, olśnićał, olśnićany 1. «porazić wzrok silnym blaskiem, oślepić jasnością, bielą; rzadziej: oświetlić coś jasno» Promienie słońca olśniły… …   Słownik języka polskiego

  • porażenie — n I 1. rzecz. od porazić. ∆ Porażenie słoneczne «schorzenie powstałe na skutek nadmiernego nasłonecznienia głowy i karku, objawiające się oparzeniem skóry, gorączką, bólem głowy, dreszczami, nudnościami, wymiotami; udar słoneczny» 2. lm D.… …   Słownik języka polskiego

  • razić — ndk VIa, rażę, razićzisz, raź, razićził, rażony 1. «obrażać poczucie estetyczne, poczucie przyzwoitości, uczciwości; sprawiać przykre wrażenie, niemile uderzać, zrażać» Raził otoczenie swoim zachowaniem. Nikogo nie raził jej strój. Mieszkanie… …   Słownik języka polskiego

  • sparaliżować — dk IV, sparaliżowaćżuję, sparaliżowaćżujesz, sparaliżowaćżuj, sparaliżowaćował, sparaliżowaćowany 1. «dotknąć paraliżem; przenośnie: porazić, obezwładnić, unieruchomić» Mieć sparaliżowaną rękę. Być sparaliżowanym na skutek kontuzji. Strach… …   Słownik języka polskiego

  • spiorunować — dk IV, spiorunowaćnuję, spiorunowaćnujesz, spiorunowaćnuj, spiorunowaćował, spiorunowaćowany 1. rzad. «obezwładnić, porazić kogoś jak piorunem» ◊ Spiorunować kogoś wzrokiem, spojrzeniem «spojrzeć na kogoś groźnie, karcąco, z naganą; zgromić… …   Słownik języka polskiego

  • porażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, porażaćam, porażaća, porażaćają, porażaćany {{/stl 8}}– porazić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, porażaćrażę, porażaćzi, porażaćraź, porażaćrażony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • porażenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. porazić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}porażenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. porażenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} częściowe bądź całkowite uszkodzenie …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • tknąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}tykać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}tknąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk IVa, tknie, tknął, tknięty, tylko w imiesł. biernym i 3 os. lp {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”