postać

postać
I
ż V, DCMs. \postaćaci; lm M. \postaćacie a. \postaćaci, D. \postaćaci
1. «zewnętrzna, postrzegalna zmysłowo forma czegoś; stan, kształt, wygląd»

Stała, ciekła, gazowa postać czegoś.

Śnieg w postaci krup.

Ciepło jest jedną z postaci energii.

Postać wyrazu.

Dokonana, niedokonana postać czasownika.

Postać larwalna owadów.

∆ Pod postacią, w postaci czegoś «jako coś, w formie czegoś»
rel. Komunia pod dwiema postaciami «komunia przyjmowana jako opłatek i wino»
◊ To zmienia postać rzeczy «to powoduje, że sprawy przybierają inny obrót; to usprawiedliwia jakieś zmiany w ustalonym trybie postępowania»
2. «kształt jakiejś istoty, zwłaszcza człowieka, figura, sylwetka; powierzchowność, wygląd, postawa»

Postać męska, kobieca.

Barczysta, drobna, szczupła, smukła postać.

Odwrócił się całą postacią.

Zarysy czyjejś postaci.

Człowiek okazałej postaci.

3. «człowiek ze względu na swoją osobowość; osoba, osobistość»

Wybitne postacie epoki.

Znana, popularna postać w kraju.

To mało ciekawa postać.

Postacie działaczy rewolucyjnych.

∆ Psychologia postaci → gestaltyzm
4. «bohater utworu literackiego; sylwetka ludzka stworzona przez pisarza, artystę, aktora itp.; kreacja»

Postacie historyczne, legendarne, fikcyjne, alegoryczne.

Postacie komediowe, tragiczne.

Postacie pozytywne, negatywne.

Postacie pierwszoplanowe, epizodyczne, tytułowe.

Postacie dramatu, komedii.

Niezapomniane postacie powieści Sienkiewicza.

Postać sugestywna aktorsko.

Odtwarzać, kreować w filmie jakąś postać.

II
dk, \postaćstoję, \postaćstoisz, \postaćstój, \postaćstał
1. «stojąc pobyć gdzieś przez pewien czas»

Postać chwilę przed ciekawym obrazem na wystawie.

Postać parę godzin na warcie.

2. «zwykle o budowlach: potrwać, przetrwać jakiś czas»

Ten dom już niedługo postoi.

3. \postaćstanę, \postaćstaniesz, \postaćstań,
daw. «zjawić się, znaleźć się, stanąć gdzieś; ukazać się, zagościć gdzieś»
dziś żywe we fraz. Coś nie postało, coś ani postało (postanie) komuś w głowie «ktoś nigdy o czymś nie myślał, nie spodziewał się czegoś, nie liczył na coś; coś nie przyszło, nawet nie przyjdzie komuś na myśl»
◊ Czyjaś noga nie postała, nie postanie gdzieś «ktoś nie był nigdy w jakimś miejscu; ktoś nigdy dokądś nie pójdzie»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • postać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. postaćacie || postaćaci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} forma, stan czegoś wyodrębniony za pomocą zmysłów lub analizowany empirycznie; kształt, wygląd, powierzchowność :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pòstāč — m (postàčica ž) 〈G postáča〉 onaj koji poštuje post kao vjersku dužnost (ob. u islamu) …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • postač — pòstāč m <G postáča> DEFINICIJA onaj koji poštuje post kao vjersku dužnost (ob. u islamu) ETIMOLOGIJA vidi post …   Hrvatski jezični portal

  • postać — I. To zmienia postać rzeczy a) «wyrażenie oznaczające, że ktoś zmienił swój stosunek do czegoś, ocenia coś zupełnie inaczej»: – Ale to jest samowola! – wrzasnął (...) – Przecież ta fabryka, pierwszy sekretarzu, produkuje na eksport (...). No,… …   Słownik frazeologiczny

  • postać kliniczna — {{/stl 13}}{{stl 7}} postać czegoś odzwierciedlająca w sposób jaskrawy, oczywisty charakter, istotę tego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kliniczna postać zboczenia. Faszyzm, zdrada w klinicznej postaci. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • to zmienia postać rzeczy — {{/stl 13}}{{stl 7}} jakieś nowe informacje, fakty sprawiają, że dana kwestia, sprawa wygląda inaczej, że należy rozpatrzyć ją na nowo {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ś- — «postać fonetyczna przedrostka s (z ) przed zmiękczonym c, np.: ściąć, ściemnieć, ścierać, ścierpnąć, ściskać, ściszyć» …   Słownik języka polskiego

  • bohater — m IV, DB. a, Ms. bohatererze; lm M. owie a. bohatererzy, DB. ów 1. «ten, kto odznaczył się męstwem, niezwykłymi czynami, ofiarnością dla innych» Bohater ostatniej wojny. Bohater narodowy. ◊ Cichy bohater «ktoś, czyje męstwo, ofiarność pozostają… …   Słownik języka polskiego

  • figura — ż IV, CMs. figuraurze; lm D. figuraur 1. «postać ludzka lub zwierzęca wyobrażona w malarstwie lub rzeźbie; posąg, statua; gwarowe i potoczne: krzyż, posąg, przydrożna kapliczka umieszczane w miejscach otwartych (przy drogach, na placach itp.) i… …   Słownik języka polskiego

  • rola — I ż I, DCMs. rolali; lm D. ról «ziemia świeżo zorana; pole uprawne, gleba» Uprawiać rolę. Pracować na roli. II ż I, DCMs. rolali; lm D. ról 1. «tekst wypowiadany na scenie lub w filmie przez aktora, odtwarzającego jedną z postaci sztuki lub… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”