poszukać

poszukać
dk I, \poszukaćam, \poszukaćasz, \poszukaćają, \poszukaćaj, \poszukaćał
«spędzić pewien czas na szukaniu; postarać się znaleźć, odnaleźć kogoś, coś»

Poszukać sobie pracy.

Powinien poszukać towarzystwa.

◊ Poszukać czegoś w pamięci «przypomnieć sobie coś»
◊ Poszukać kogoś, czegoś wzrokiem, oczami «postarać się zobaczyć kogoś, coś; spojrzeć na kogoś, coś»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • poszukać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, poszukaćam, poszukaća, poszukaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} zrobić coś w celu znalezienia, odszukania, czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poszukaj tego jeszcze raz, na pewno gdzieś jest. Poszukać książki na półce, w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • szukać [poszukać] szczęścia — {{/stl 13}}{{stl 7}} próbować coś uzyskać, załatwić, osiągnąć sukces, powodzenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szukać szczęścia za granicą. Jak tam nic nie załatwimy, poszukamy szczęścia gdzie indziej. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do …   Słownik frazeologiczny

  • grzech — 1. Grzech pierworodny «przyczyna leżąca u podstaw zjawisk negatywnych»: (...) trzeba było wszystkich moich nieszczęść, by odkupić pierworodny grzech drobnomieszczańskiego pochodzenia, jak też i podłą chęć kariery i dorabiania się za wszelką cenę …   Słownik frazeologiczny

  • ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …   Słownik frazeologiczny

  • droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska …   Słownik języka polskiego

  • między — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub ich równoważnikami) w narzędniku lub w bierniku, używany w odniesieniu do sytuacji przestrzennych i czasowych oraz w odniesieniu do stosunków, powiązań łączących ludzi, rzeczy, fakty» a) «kiedy ktoś lub… …   Słownik języka polskiego

  • pogmerać — dk I, pogmeraćam, pogmeraćasz, pogmeraćają, pogmeraćaj, pogmeraćał, rzad. IX, pogmeraćgmerzę, pogmeraćgmerzesz, pogmeraćgmerz pot. «gmerając poszukać czegoś; pogrzebać w czymś» Pogmerał w portfelu i wyjął banknot. Nie jadł, pogmerał tylko w… …   Słownik języka polskiego

  • pogrzebać — dk IX, pogrzebaćbię, pogrzebaćbiesz, pogrzebaćgrzeb, pogrzebaćał, pogrzebaćany 1. «spędzić pewien czas na grzebaniu w czymś; poszukać» Pogrzebać w kieszeni, w szufladzie. 2. «złożyć w grobie, pochować» Pogrzebać kogoś w sosnowej trumnie.… …   Słownik języka polskiego

  • pokombinować — dk IV, pokombinowaćnuję, pokombinowaćnujesz, pokombinowaćnuj, pokombinowaćował, pokombinowaćowany 1. pot. «poszukać rozwiązania, pozastanawiać się, pomyśleć» Pokombinował trochę nad rozwiązaniem zadania. 2. pot. «spędzić jakiś czas na robieniu… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”