potakiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, potakiwaćkuję, potakiwaćkuje {{/stl 8}}– potaknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, potakiwaćnę, potakiwaćnie, potakiwaćnij, potakiwaćnął, potakiwaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} okazywać słowem lub gestem swoją aprobatę dla… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
потакать — др. русск. потака потворство, пристрастие (Библия 1499 г.), потаков(ь)никъ уступчивый человек (Разор. Моск. госуд. 25; см. также Срезн. II, 1286), чеш. роtаkаti подтверждать , польск. potakiwac. Производные от tako (см. так); ср. Преобр. II, 115; … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
dudka — Dąć w czyjąś dudkę «potakiwać komuś»: (...) po wszystkich bohaterskich zapowiedziach dogadał się ostatecznie ze śledczymi i „dął w ich dudkę”. H. Zakrzewska, Niepodległość … Słownik frazeologiczny
aprobata — ż IV, CMs. aprobataacie zwykle blm «uznanie czegoś za dobre, pochwała czegoś, zgoda na coś, przyzwolenie» Gorąca, powszechna aprobata. Aprobata czyichś poglądów. Czyjaś aprobata. Dać, uzyskać, wyrazić aprobatę. Słuchać, potakiwać z aprobatą. ‹łac … Słownik języka polskiego
automatycznie — 1. «za pomocą automatu, samoczynnie, mechanicznie» Urządzenie sterowane automatycznie. 2. «bezwiednie, mimo woli, odruchowo, samorzutnie, machinalnie, bezmyślnie» Automatycznie kiwnąć głową. Potakiwać automatycznie … Słownik języka polskiego
dudka — ż III, CMs. dudkadce; lm D. dudkadek 1. «jeden z najstarszych ludowych instrumentów muzycznych; fujarka, piszczałka» Dudka pasterska. ◊ Dąć, grać w czyjąś dudkę «potakiwać komuś, stosować się do czyjegoś zdania, do czyjejś chęci» 2. «dolna część… … Słownik języka polskiego
potakująco — przysłów. od potakujący (p. potakiwać) Skinąć potakująco głową. Odmruknąć komuś potakująco … Słownik języka polskiego
półprzytomnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} nie całkiem przytomnie; prawie nieprzytomnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Patrzeć na kogoś lub na coś półprzytomnie. Potakiwać komuś półprzytomnie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień